Wild Wild West op Aruba!

In 1964 bracht regisseur Sergio Leone de film "A Fistful of Dollars" uit, met in de hoofdrol Clint Eastwood. De film wordt vaak beschouwd als de eerste spaghettiwestern ooit gemaakt en heeft de carrière van Eastwood gelanceerd. De film werd ook bekend om zijn iconische soundtrack, gecomponeerd door Ennio Morricone.

De film vertelt het verhaal van een mysterieuze man, gespeeld door Eastwood, die in een klein stadje aankomt dat wordt beheerst door twee rivaliserende bendes. Hij besluit om tussen beide partijen te komen en een einde te maken aan het geweld. Met zijn scherpschuttersvaardigheden en koelbloedigheid weet hij de situatie in zijn voordeel te keren.

De film was een voorloper van de moderne actiefilm en heeft het westerngenre vernieuwd. Het brak met de traditionele western, waarin goed en kwaad duidelijk gescheiden waren, en introduceerde een anti-held in de persoon van Eastwood. Zijn personage is geen traditionele held, maar eerder een opportunist die het beste uit de situatie probeert te halen.

Ik kwam op jonge leeftijd voor de eerste keer met deze film in aanraking toen mijn vader deze film zat te kijken. Eerst deed deze film mij weinig, maar steeds meer bewonder ik deze film en is vooral de intro muziek aanstekelijk. De film blijft, zeker voor mij, tot op de dag van vandaag een klassieker en een must-see voor liefhebbers van het genre.

Hoewel de film "A Fistful of Dollars" uit 1964 was uitgebracht, moest ik in deze tijd, van politieke onrust binnen de politieke partij de AVP, vaak denken aan deze film. Misschien heb ik hier te veel fantasie, maar ik vind dat deze film veel raakvlakken heeft met de hedendaagse politiek op Aruba. Je kunt namelijk een diepere betekenis geven aan deze film door de rol van de politiek en de uitdagingen waarmee politieke partijen worden geconfronteerd bij het handhaven van de wet en het waarborgen van de veiligheid van burgers.

In de film wordt een stad geregeerd door twee rivaliserende bendes. Laten we ze vergelijken met de twee belangrijke politieke partijen op Aruba van tegenwoordig, de AVP en de MEP. Het lijkt wel dat er geen sprake meer is van enige regeringsinstantie die toezicht houdt op de gang van zaken. Het lijkt wel alsof de buitenstaander, gespeeld door Clint Eastwood, de orde moet herstellen om de bendes te stoppen. De film stelt impliciet de vraag: wat is de rol van de oude politieke partijen in dergelijke situaties?

In de moderne tijd is de rol van de overheid nog steeds cruciaal bij het handhaven van wet en orde. We hebben onze Trias Politica waarbij de machten van de uitvoerende, wetgevende macht en rechtelijke macht gescheiden zouden moeten zijn. Maar deze week zagen we dat de rechtelijke macht niet wordt gerespecteerd door de uitspraak van de rechter in de zaak Avestruz. Parlementariër Benny Sevinger van de AVP werd alleen schuldig bevonden van passieve omkoping en verduistering. Hij zou hiervoor één jaar gevangenisstraf voor moeten krijgen, waarvan 6 maanden voorwaardelijk. Daarnaast mag hij vijf jaar lang geen politieke functie meer bekleden. Op de uitspraak van de rechter werd door de AVP de overwinning gevierd, die niet door iedereen in goede aarde was gevallen. Afgelopen maandag werd tijdens de partijraad binnen de AVP besloten of Benny Sevinger wel parlementariër mag blijven. Eigenlijk was hier geen bijeenkomst voor nodig, want de beslissing stond al vast. Volgens de groene partij mocht hij zijn zetel behouden. Op dit besluit verliet de parlementariër Rycond Santos do Nascimento de partij van de AVP, maar wil zijn zetel blijven behouden als onafhankelijke parlementariër.

Politieke partijen worden dus tegenwoordig geconfronteerd met de uitdagingen om de veiligheid van burgers te waarborgen en tegelijkertijd de vrijheid en privacy van burgers te respecteren. Maar ook dat iedereen binnen een samenleving gelijk wordt behandeld. Dit is iets waar de rechtelijke macht voor moet waken en waarbij de wetgevende en uitvoerende macht deze moet respecteren. Dit is geen eenvoudige taak en vereist vaak ingrijpende maatregelen. Maar stel dat dit niet door de politiek wordt gedragen? Dat je fouten mag maken, maar hier geen consequenties aan verbonden zijn. Blijkbaar heb je binnen een politieke partij bepaalde privileges waar zelf bij fouten gefeest mag worden. En mocht je fouten hebben gemaakt tijdens de aantreden als minister dan zou je als ex-minister, zoals bij Besaril van de MEP, gewoon de overheid voor de rechter kunnen slepen. Misschien dat de rechter je dan voor iets minder zou kunnen berechten. De uitkomst zou dan weer door de politieke partij, de MEP of door ex-minister Besaril gevierd kunnen worden. 

Een ander belangrijk aspect dat de film benadrukt, is wel de verantwoordelijkheid van burgers om bij te dragen aan de veiligheid van hun gemeenschap. In de film wordt de hulp van de mysterieuze man ingeroepen om de bendes te stoppen. Dit is ook relevant voor de hedendaagse politiek, waarbij burgers een actieve rol moeten spelen bij het voorkomen van criminaliteit en het behouden van de veiligheid in hun gemeenschappen. Het lijkt wel alsof parlementariër Rycond Santos do Nascimento nu als cowboy de rol van Clint Eastwood moet spelen, om zo weer de orde en vertrouwen binnen de politiek te herstellen. Blijkbaar kunnen de oude politieke partijen niet het vertrouwen terugwinnen van de bevolking en staan ze ver hier vandaan. Alleen de harde kern blijft achter ze staan, alsof hun partij nooit iets verkeerds heeft gedaan. Ze praten over integriteit binnen hun partij, maar zelf houden ze zich er niet aan.

In de media werd aangegeven dat vele parlementariërs van vroeger de MEP hebben verlaten en een tijdje onafhankelijk verder gingen. Zoals bij Daphne Lejeuz, Arondino Croes, Booshi Wever, Mervin Wyatt-Ras en Marisol Lopez -Tromp. Zo werd er meteen een reactie gegeven dat hier 5 personen bij de MEP weg zijn gegaan en bij de AVP maar één. Ik vind dit makkelijk gezegd. Het verhaal wordt aan één kant belicht. Want ook binnen de AVP waren er mensen die geen toekomst meer zagen in deze groene partij. Naast Marisol Lopez-Tromp is dit nu Rycond Santos do Nascimento. Maar we moeten natuurlijk niet de personen vergeten zoals, Otmar Oduber, Juan David Yrausquin, Juancho Irausquin en Betico Croes. Die ook de AVP verlieten. Blijkbaar zit de kracht niet bij onze oude Arubaanse politieke partijen meer, maar juist bij het individu die in een vernieuwde politiek veel meer zou kunnen bereiken. 

Hoewel "A Fistful of Dollars" een film is uit een andere tijd en een ander genre, blijft het relevant voor de hedendaagse politiek. De film belicht de rol van de overheid bij het handhaven van wet en orde, evenals de verantwoordelijkheid van burgers om bij te dragen aan een veilige gemeenschap. De uitdagingen van regeren zijn nog steeds actueel en moeten worden aangepakt met een evenwichtige aanpak van veiligheid, vrijheid en privacy van burgers.