Wie werkt er nu voor wie?

Op een zaterdagochtend stond een bezoek aan het bedrijf waar je je lege bierflessen kunt inleveren op de planning. Mijn zwager en ik hebben dit elke keer weer weten uit te stellen, maar na tweeëntwintig dozen van lege bierflessen was dit wel het moment om alle dozen voor statiegeld terug te brengen. Naast dat je er geld voor terug krijgt, help je het milieu ook een handje.

Bij aankomst was het al erg druk. Er stonden al auto’s op een rij te wachten om zo hun dozen in te leveren. We reden uiteindelijk naar binnen en konden naast de andere auto’s parkeren. We zagen een aantal mensen die hun lege flessen in de groene plastic kratten stopten. Hun lege dozen moesten ze kapot maken en in een container voor oudpapier stoppen. We liepen naar het loket en we gaven aan dat we tweeëntwintig dozen hadden om in te leveren. De man aan het loket zei meteen hierop dat we de flessen in de groene kratten moesten stoppen. Mijn zwager gaf hier meteen aan dat hij dit niet zal doen. Hij werkt niet bij dit bedrijf en hij wil alleen zijn statiegeld ontvangen. Zo begonnen we de dozen met lege flessen uit de auto te laden en werd er door een werknemer gevraagd of het niet verstandig was om alvast wat lege groene kratten te pakken om de flessen in te doen. Dat vond mijn zwager zeker niet nodig. We waren hier alleen voor ons statiegeld. Er staat nergens vermeld dat je bij het inleveren ook nog voor dit bedrijf moet werken om de flessen in de kratten te stoppen. Dat is niet zijn werk, hier wordt hij niet voor betaald.

De man van het loket kwam nu uit zijn loket en begon een beetje heen en weer te lopen. Hij moest het nogmaals vertellen dat de lege flessen in de groene kratten gestopt moeten worden. Nogmaals gaf mijn zwager aan dat hij dat zeker niet zal doen. De rest van de omstanders, die hun flessen als keurige schaapjes in de kratten stopten, zaten ondertussen vol belangstelling het gehele schouwspel te aanschouwen. Men mag hier wel wat meer uitgesproken en kritisch zijn en niet alles maar als schaapjes van andere willen overnemen.

“Dan neem je ze maar weer mee!”, gaf de man van het loket een beetje beduusd aan. “Dan gooi ik ze hier wel kapot”, gaf mijn zwager aan. De man van het loket zei hierop dat hij de manager wel zal bellen. Hij liep naar zijn loket, deed demonstratief zijn deur dicht en nam contact met de manager.

We hadden inmiddels alle dozen uit de auto gehaald. Nogmaals gaf de manager aan dat wij de flessen in de groene kratten moesten stoppen. Weer gaf mijn zwager aan dat hij hier niet voor betaald kreeg. “Maar dat doet iedereen!”, zei de manager. “Maar ik ben niet iedereen”, gaf mijn zwager aan. “Als het ergens vermeld staat dan was het anders, maar ik ben hier alleen voor mijn statiegeld”. De manager wist hier niets op te zeggen. Als het bedrijf de bierflessen in groene kratten in winkels verkochten dan was het veel makkelijker geweest. De manager gaf hierbij aan dat je lege groen kratten kunt huren voor één florin, waarbij je bij het weer inleveren van deze kratten je geld weer als statiegeld terugkrijgt. Voor deze keer zal ze het door de vingers zien en hoeven we de lege flessen niet in de groene kratten te doen. Wel werden we verzocht om de lege dozen kapot te maken en in de container te stoppen. Dit wilden we voor deze keer wel doen. Uiteindelijk hebben we bij het loket ons statiegeld ontvangen en hebben we meteen vier groene kratten gekocht die we in bruikleen konden lenen.

Misschien klinkt het kinderachtig. Maar de klant is in alle tijden toch koning? Waarom wordt het voor de klant altijd ontzettend moeilijk gemaakt? De vele uren die je nodig hebt om een bankrekening te openen. De lange rijen bij de belastingdienst als je de overheid nodig hebt. Of laten we het anders zeggen, de overheid heeft ons nodig. Maar klantgericht en de klant goed informeren of faciliteren is soms een stap te ver. Nu weten we dat we lege plastic kratten kunnen lenen en we de volgende keer deze naast de lege flessen kunnen inleveren.

Laten we een oplossing zoeken voor het probleem. Allereerst kan men de plastic groene kratten met de bier verkopen in de winkels. Dan moet je natuurlijk om diefstal te voorkomen deze kratten op een manier goed verpakken. Je kunt deze kratten recyclen en om nu kartonnen dozen te gebruiken is niet geheel milieuvriendelijk. Ik weet ook wel dit bedrijf dan juist ontzettend veel plastic kratten moet produceren en men weet dan niet zeker of je eigen klanten ze dan wel voor één florin statiegeld terug zullen brengen. Maar het zal dan juist wel minder tijd en moeite gaan kosten. Je hoeft dan niet de eenmalige kartonnen dozen kapot te maken en in een container te stoppen. Ook hoef je dan niet de lege flessen in de plastic kratten te stoppen. Als dit te ver gezocht is, informeer de klant dan duidelijk zodat er geen frustrerende momenten kunnen ontstaan. Voor het bedrijf, maar ook zeker voor de klant die zich net als de toerist op Aruba koning moet voelen.