Wat willen we de volgende generatie meegeven?

Misschien is dit een vraag waar we ons liever niet mee bezig houden. De jongere generatie is hier zeker niet mee bezig en het zijn vooral de mensen op respectievelijke leeftijd die dit afvragen. Wat heb ik onze nieuwe generatie meegegeven? Bijvoorbeeld een erfenis aan geliefden, het vastleggen van bepaalde momenten waarop men herinnert kan worden of het bereiken van iets waarbij men de mensheid verder mee heeft geholpen.

Ook ik vraag het mij soms wel eens af. Zullen mijn columns en/of boeken ook een bron van inspiratie zijn voor de volgende generatie? Of zijn deze plaats- en tijdgebonden? Is er een bepaald doel voor ogen? Kunnen we dit alles al waarnemen of zien we het doel pas achteraf? In het algemeen zijn we bezorgd over wat we achterlaten voor de volgende generatie. In de meeste gevallen willen we verantwoordelijk zijn om ervoor te zorgen dat we de wereld, beter achterlaten dan de wereld waarin we nu leven. Er zijn veel zaken die we kunnen doen om dit te bereiken. Naast persoonlijke zaken zijn er ook algemene zaken wat we belangrijk vinden en die we graag de volgende generatie willen meegeven.

Ten eerste willen we een gezonde planeet achterlaten. De lokale gemeenschap en bezoekers van Arikok, het nationaal park van Aruba, moeten geïnspireerd en betrokken blijven om het natuur en cultureel erfgoed van Aruba te behouden voor toekomstige generaties. We moeten deze beschermen en zorgen dat het behouden blijft.

Ten tweede willen we een samenleving waarin iedereen gelijke kansen heeft. Dit betekent dat we moeten streven naar gelijke onderwijskansen, gelijke toegang tot gezondheidszorg en een eerlijke verdeling van rijkdom en middelen. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat iedereen in staat is om te groeien en te floreren, ongeacht hun achtergrond of afkomst. In bepaalde gevallen lukt dit niet altijd. De afgelopen jaren zagen we op Aruba, maar ook in Nederland, dat niet iedereen gelijke kansen kan en mag ontvangen. Op sommige momenten ervaren we “friends and family” deel 2 en vriendjespolitiek waar andere, die deze privileges niet ontvangen, eerlijk en rechtvaardig in het leven willen blijven staan, op een negatieve manier worden benadeeld.

Ten derde willen we vrede en stabiliteit achterlaten. Dit betekent dat we moeten werken aan een wereld waarin conflicten op een vreedzame manier worden opgelost. Op 24 februari is het weer een jaar dat de oorlog in Oekraïne duurt en een vreedzame oplossing tussen beide partijen wordt maar niet gevonden. In plaats van te praten kiest men er nog altijd voor om genoeg wapens en oorlogsmateriaal naar Oekraïne te sturen. De wapenwedloop vanuit het Westen is al een tijdje bezig en schijnt de enige oplossing te zijn. De Koude oorlog leeft helaas voort.

We willen een wereld waarin mensen vrij zijn om hun meningen te uiten zonder angst en vervolging of geweld. De eerste maand van dit jaar had ik meer dan 1000 websitebezoeken ontvangen. Ontzettend fijn om te zien dat veel mensen mijn website gevonden hebben. Misschien uit nieuwsgierigheid of juist uit interesse. Van veel lezers kreeg ik positief commentaar over mijn columns en gaven zelf ideeën voor nieuwe thema’s waar ik over zou kunnen schrijven. Ik wil jullie daar ontzettend voor bedanken. Misschien kan dit een kleine bijdrage leveren om in sommige gevallen mijn kritische toon de maatschappij te laten meedenken. Dat dit hier op Aruba, waarbij kritisch denken niet altijd geapprecieerd wordt, kan aansporen tot oplossingen, acties en/of nieuwe ideeën.

Ik zie mijn columns en boeken die ik heb uitgegeven als een onderdeel van eigen gebeurtenissen, die ik graag de wereld wil meegeven. Ik merk dat ik op sommige momenten een unieke kijk op de wereld heb, wat andere weer als zeer bijzonder ervaren. Andere verafschuwen dit misschien. Ook al heb ik niet altijd de waarheid in pacht, probeer ik wel via mijn eigen mening aanvulling te geven op het leven. Meningen die vaak berust zijn op feiten. Een zekere mate van subjectiviteit is onvermijdelijk, omdat ik als zekere geschiedschrijver, de wereld vanuit zijn eigen opvattingen en eigen maatschappelijke situatie benader. Die weer kunnen leiden tot discussie, waarbij meningen versterkt of veranderd kunnen worden. Waar we van elkaar kunnen leren en ik, samen met anderen, een beter beeld en begrip van de wereld kunnen ervaren. Hopelijk zal de volgende generatie hier ook kennis van nemen en hier misschien iets van kunnen leren.

Tot slot is het belangrijk om te beseffen dat wat we achterlaten voor de toekomst niet alleen afhangt van wat we doen, maar ook van hoe we denken en voelen. We moeten leren om elkaar te waarderen en te respecteren, ongeacht onze verschillen. Dat we moeten leren om verantwoordelijkheid te nemen voor onze daden en hun effect op anderen en op de planeet. Iets wat niet altijd even makkelijk is. Als we ons bewust zijn van de verantwoordelijkheid die we hebben en ons richten op het creëren van een betere wereld, kunnen we een erfenis achterlaten waar we trots op kunnen zijn.