“No one is more hated than he who speaks the truth.” - Plato

Plato was een Griekse filosoof die leefde van 427 voor Christus tot 347 voor Christus. Hij is een van de meest invloedrijke filosofen in de geschiedenis en wordt vaak gezien als een van de grondleggers van de westerse filosofie. Eén van Plato's meest bekende werken is "The Republic" (De ideale staat), waarin hij bespreekt hoe een ideale samenleving georganiseerd zou moeten zijn en hoe de mensheid zichzelf kan verbeteren. Plato was bekend om zijn ideeën over de waarheid, de natuur van de ziel en de kennis. Hij geloofde dat de wereld die we waarnemen slechts een schaduw is van de waarheid en dat de waarheid alleen te bereiken is doormiddel van filosofie en contemplatie. Hij geloofde dat de ziel bestaat voor de geboorte en na de dood, en dat de mensheid de verantwoordelijkheid heeft om de ziel te verbeteren.

De gedachte achter de uitspraak van Plato “No one is more hated than he who speaks the truth.” komt uit zijn filosofie over de waarheid en de aard van de mens. Plato geloofde dat de waarheid altijd onaangenaam is voor degenen die zichzelf liever niet met de feiten willen confronteren, en dat mensen daarom geneigd zijn om degenen die de waarheid spreken te haten. Volgens Plato is de waarheid altijd moeilijk te accepteren, vooral voor degenen die zichzelf willen beschermen tegen confrontatie of verandering. Hij geloofde dat mensen een aangeboren neiging hebben om te leven in illusies en te vermijden om te moeten kijken naar de dingen zoals ze echt zijn. Daarom, mensen die de waarheid spreken, komen vaak in conflict met degenen die niet willen horen wat ze zeggen, en worden gezien als een bedreiging voor de status quo. Plato's uitspraak suggereert dat waarheid vertellen niet alleen moeilijk is, maar ook dat het onvermijdelijk leidt tot weerstand en afkeer. Hij benadrukt dat degenen die de waarheid spreken, moeten worden bewonderd voor hun moed en integriteit, omdat ze bereid zijn om de gevolgen te accepteren van het spreken van de waarheid, ondanks de haat die ze kunnen ondervinden.

Laatst vroeg iemand mij of ik op Netflix de documentaire “Harry & Meghan” had gezien. Door de vele berichten in het nieuws over het nieuwe boek van prins Harry “Spare”, die vanaf 10 januari is vrijgegeven, heb ik uit nieuwsgierigheid deze documentaire thuis zitten kijken. Deze documentaire geeft een achter-de-schermen blik op het leven van het paar, met veel aandacht voor hun relatie met de koninklijke familie, de rol van de media en in hun beslissing om uit hun royale verplichtingen te vertrekken en hun leven privé te leiden. Het geeft een beeld van de spanningen en druk die het paar heeft ervaren en hoe dat heeft geleid tot hun besluit. Aan het einde van deze documentaire rust bij mij nog alleen maar de vragen: “Hoe zou het in de toekomst allemaal gaan verlopen met Harry en Meghan?”, “Wat voor verdere gevolgen zou het hebben?” en “Komt het ooit tot een verzoening tussen Harry en de koninklijke familie?”

"Spare" is de titel van het nieuwe boek van prins Harry en gaat over zijn ervaringen als "spare" of tweede zoon van de Britse koninklijke familie. Van horen zeggen weet ik dat het een indringend verhaal is over het streven naar vrijheid en hoe opvallend open prins Harry in dit boek is, over zijn persoonlijke leven. Je zou hier natuurlijk kunnen denken, waarom doet Harry dit allemaal? Waarom moet hij zo openlijk over zijn leven praten? Wat is zijn reden om dit in een boek te beschrijven? Hij kon het toch ook laten zitten? Spreekt hij hier wel de waarheid? Is het zijn manier om te verwerken van het onrecht dat hem is aangedaan? Persoonlijk ben ik van mening dat iedereen het recht heeft op zijn eigen manier het onrecht en verlies te kunnen verwerken. Hij koos ervoor zijn verhaal te vertellen. Dat hij ons op deze manier meer duidelijkheid wil laten scheppen in de gebeurtenissen van hem en van anderen. Dat hij hiermee hoopt dat de tegenpartij, in dit geval de koninklijke familie, zijn fouten zelf onder ogen mag zien en we hier lering uit kunnen trekken.

Naast dat je natuurlijk kunt afvragen waarom hij dit boek heeft geschreven, kun je ook afvragen of Harry hier later geen spijt van zal krijgen. Dat hij hier niet te ver in is gegaan. Dat dit weer kan leiden tot een houding van bitterheid, waardoor hij zich kan afsluiten van de wereld en de mensen om hen heen. Wat weer kan leiden tot een negatieve impact op de mentale gezondheid, sociale relaties en zijn carrière. Je kunt pas een goede mening vormen als je het gehele boek van Harry hebt gelezen. Pas dan weet je welke beweegredenen Harry had om dit boek te schrijven. Ook ik ben benieuwd en zal zeker het boek gaan bestellen.

Niet iedereen is te spreken over Harry en Meghan. Alleen al op YouTube zijn de reacties grotendeels negatief. Meghan wordt gezien als een kwaadaardige narcist en Harry als een domme prins. Het zijn allemaal leugens. Niets kan hier van waar zijn. Zou het zo zijn dat Meghan inderdaad een narcist is en Harry door haar wordt gemanipuleerd? Waar andere haten, zijn er weer andere die hier enorm veel waardering en moed voor kunnen opbrengen. Natuurlijk hebben beide partijen hun verhaal en kun je alleen dicht bij de waarheid komen en je eigen mening vormen, als je beide partijen hebt gehoord.

Waarom is er hier zoveel haat ontstaan? En dit voornamelijk door het interview met Oprah, de documentaire of door het boek? Ik heb ook een boek geschreven en deze is zeker door sommige negatief veroordeeld.  Zelf bij sommige mensen die het boek niet of gedeeltelijk hebben gelezen. Ik zou wraakzuchtig zijn en gelogen hebben. Waar sommige liever geen mening over willen geven, waren er gelukkig vele positieve reacties waarbij mijn beweegredenen wel begrepen werden. Men kreeg door het boek een beter beeld en kennis van de situatie. Nu ziet men in dat het geen fijne periode was, waar we in waren beland.

Waarom kan men met zoveel haat leven? Waarom wordt iemand die op zijn eigen manier iets probeert te verwerken en de waarheid probeert te spreken slecht aangekeken? Is het persoonlijk belang zo belangrijk ten koste van anderen? Dat men het hier gewoon niet kan en wil begrijpen? Of dat men weinig respect heeft voor mensen die een moeilijke periode op een eigen manier proberen te verwerken? Zeker als de prettige momenten overschaduwd worden door negatieve ervaringen. Bij deze gedachte maakt het mij alleen maar verdrietig en voel ik mezelf hierin soms verbitterd en mis je de fijne momenten die ik gekend heb.

De ideeën van Plato zijn vandaag de dag nog steeds relevant. Waar waarheid spreken vaak leidt tot controverse en verzet, in plaats van aanvaarding en begrip. Zijn uitspraak is een waarschuwing voor degenen die de waarheid willen spreken en een oproep tot het waarderen van degenen die dat wel doen.