Het Nederlandse volk heeft gekozen!

Op 8 september kreeg ik een mailtje om te mogen stemmen voor de Tweede Kamerverkiezing in Nederland, die zich op 22 november heeft plaatsgevonden. Ik had al eerder hier op Aruba mijn stem kunnen laten gelden en ik kreeg ook dit keer een uitnodiging als geregistreerde kiezer buiten Nederland. Zo kon ik mijn briefstembewijs en stembiljet in november ophalen bij de Nederlandse Vertegenwoordiging aan de L.G. Smith Boulevard 44 te Oranjestad op Aruba. Al enige tijd probeer ik het politieke nieuws uit Nederland te volgen. Waar zou ik dit keer op willen stemmen? Wie is mijn stem nu waard?

Naar mijn mening stond de afgelopen jaren het Nederlandse volk en de politiek in Den Haag zo ver uit elkaar dat het vertrouwen in de politiek bij het volk treurig gedaald is. Vanaf 2010 werd Mark Rutte van de VVD de nieuwe minister-president. Elf jaar later, op 7 juli 2021, moest kabinet-Rutte III door de toeslagenschandaal aftreden. Maar dezelfde partijen mochten het weer proberen in een nieuw kabinet-Rutte IV. Naast de coronacrisis, toeslagenschandaal, de gaswinningsproblemen in Groningen, het stikstofcrisis , woning tekorten, de problemen binnen de immigratie, vele bezuinigingen en veranderingen in de verzorging, viel het kabinet door het asielbeleid. Na dertien jaar Mark Rutte snakte het volk naar verandering. Het vertrouwen tussen de overheid en burgers moest hersteld gaan worden.

Er heerst al enige tijd het geloof dat politieke leiders alleen maar kijken naar hun eigen agenda en hun eigen portemonnee. Ze kijken totaal niet meer naar de belangen van het volk. De Nederlander zal opstandig gaan worden en zal het niet langer accepteren. De politiek moet weer eens verantwoordelijkheid nemen en er voor het volk zijn.

In het jaar 1964 ging mijn vader op 24-jarige leeftijd naar Nederland. Op het moment dat ik mocht stemmen koos ik de Partij van de Arbeid (PVDA), waar mijn vader toen ook voor koos. Vanaf het moment dat ik interesse kreeg in de politiek werd het Groen Links, onder leiding van Paul Rosenmöller. Misschien kwam dit door mijn studententijd waarin ik enkele jaren later koos voor de Socialistische Partij (SP), onder leiding van Jan Marijnissen en later van Emile Roemer. Mijn vader bleef de PVDA trouw tot Pim Fortuyn zijn intrede deed. Tot aan zijn verhuizing naar Aruba in 2021 zag mijn vader Nederland steeds meer, in negatieve zin, veranderen. De politiek stond en staat nog steeds te ver weg van het normale volk. Ook ik draag hier nog steeds zijn mening met mij mee.

Vroeger was de overheid een dienaar voor het volk. Men stond achter het volk en hielp het volk in zijn of haar verwachtingen en doelen. Nu staat de Nederlandse regering, maar zeker ook die op Aruba, lijnrecht tegenover het volk en doen ze dingen die zelf de normale man niet kan begrijpen. En niemand kan hier snel verandering in brengen. Er is gewoon gebrek aan langetermijn visie en er wordt beleid gemaakt die niet aansluit bij de wensen van het volk. Natuurlijk wel voor de ja-knikkers en de trouwe aanhangers van de overheid.

Het is de schuld van de regering, waar het volk passief tegenover staat. Je hoort verhalen over de overheid/de gevestigde orde/ambtenaren zoals de politie die “vermoedelijk” stelen, handelen in drugs, hit en run plegen na een dronkenschap en er op sommige momenten er nog mee wegkomen ook! Als een partij aan de macht is, blijkt alles binnen deze partij te kunnen en wordt alles gerechtvaardigd. En mocht je als gewone burger iets verkeerd hebben gedaan, dan ben jij diegene die hard ervoor gestraft moet worden. Waar is de rechtsstaat waar we altijd zo trots op waren? Waar zijn de gelijke rechten en plichten die voor iedereen gelden? Deze situatie zal niet zo snel gaan veranderen. Tot er een moment zal ontstaan waarbij het volk zich uit zal spreken en tegen in zal gaan. Het recht zal in alle gevallen uiteindelijk zeker gaan zegevieren. Daar ben ik ook zeker niet bang voor. De overheid moet weer het volk respecteren en zo goed mogelijk ondersteunen.

Het vertrouwen moet weer terug komen in de politiek. De mentaliteit van de overheid, maar ook zeker die van de burgers, moet veranderen. De politicus moet laten zien dat hij achter het volk staat en hij het hele volk zou dienen zoals de overheid altijd zou moeten doen. Pieter Omtzigt, met zijn nieuwe partij de NSC (Nieuw Sociaal Contact), heeft dit voor mij bewezen door de toeslagenschandaal aan het licht te brengen. Om op deze manier achter het volk te blijven staan en zich inzet tegen de fouten die de overheid op sommige momenten kan maken en haar verantwoordelijkheid in wil nemen.

Vanaf maandag 13 november kon er gestemd worden op Aruba voor de Tweede Kamerverkiezing in Nederland. Ook al woon ik op Aruba, heb ik wel mijn stem gegeven op donderdag 16 november bij de Nederlandse Vertegenwoordiging. De kiezer heeft uiteindelijk woensdag 22 november gesproken. Misschien uit vrees voor een negatieve reactie om op de PVV te stemmen, werd het een verkiezingsavond voor vele een verrassing. Sommige schrokken van het resultaat. Sommige zagen het als een overwinning! De PVV is van 17 zetels naar 37 zetels gestegen en is nu de grootste partij van Nederland geworden. De redenen om voor de PVV te kiezen was zeker voor 80 procent tegen de immigratie, 75 procent voor de veranderingen in de gezondheidszorg en 75 procent voor de te hoge levensonderhoud. Geert Wilders kiest voor een gematigde vorm en wil nu ook duidelijk maken dat hij premier wil zijn voor iedereen, ongeacht waar je verdaan komt of wat je geloof is. Iemand dit graag wil zien dat koning Willem-Alexander zijn excuses zou in moeten trekken voor het slavernijverleden en zijn excuses tegenover Indonesië. Hoe nu verder? Hoe zou de toekomst van Nederland gaan worden? Hoe zou mijn vader zich nu gevoeld hebben, mocht hij nog in leven zijn? Ook hij had deze overwinning niet verwacht. Of juist wel? Wat had ik graag zijn reactie hierop willen horen.