Grensoverschrijdend gedrag

We leven in een wereld waar sex gratis is en liefde geld kost. Waar het verliezen van een mobiel gevaarlijker is dan het verliezen van je moraal. Waar het fatsoenlijk is om dronken te worden en drugs te gebruiken. Want, als je dit alles niet zou doen, dan ben je oud en armzalig. Waar mannen vreemdgaan tegenover hun vrouwen en waar vrouwen weer vreemdgaan tegenover hun mannen en hierdoor hun kinderen er alleen voor staan. Waar vrouwen banger zijn om zwanger te worden en nu hun verantwoordelijkheid moeten nemen, dan het krijgen van Aids. Waar pizzabezorgers sneller zijn dan ziekenwagens. Waar het dragen van dure kleren in verband wordt gebracht met de status van een persoon. En geld de weg naar de duivel is, omdat men steeds hebzuchtiger wordt. Waar geld belangrijker is dan vrienden en familie. Laten we allemaal wakker worden. Laten we wakker worden om nu echt te zien wat werkelijk belangrijk is. We moeten de wereld verlichten en gezamenlijk werken om de wereld weer gezond te maken.

Deze tekst kwam ik tegen van een van mijn Facebook contacten. Weliswaar was deze in het Engels geschreven en heb ik deze vertaald naar het Nederlands, maar dat maakt de tekst niet minder om.

Al enige tijd hoor je in Nederland niets anders dan de term “grensoverschrijdend gedrag”. Het begon allemaal eerst bij het televisieprogramma “The Voice of Holland”, waarna het is overgeslagen naar een voetbaldirecteur en een misdaadverslaggever. Vele mannen zouden tegenover vrouwen ongewenst seksueel gedrag hebben vertoond. Hierbij zou je ook kunnen denken aan verkrachting op jonge leeftijd. Mondjesmaat komen steeds meer gevallen naar boven. Zullen hier nog meer gaan volgen? Hoeveel pijn en verdriet hebben deze vrouwen wel niet gehad om iets wat voor de buitenwereld als taboe wordt gezien, zoveel jaren misschien wel geheim te houden. Vrouwen schaamden zich hiervoor en dachten dat het vast aan hen zou liggen. Is het nu tijd dat vrouwen eindelijk voor zichzelf durven op te staan en hun geheim bekend willen maken? Hoe is dit op Aruba? Speelt “grensoverschrijdend gedrag” hier geen rol? Ik betwijfel het. Of wordt dit hier als iets heel normaals gezien en is het hier een rollenspel tussen de mannen en de vrouwen die bij een machocultuur blijkbaar hoort? Ik wil dit zeker niet doen geloven, maar het is wel iets waar een ieder van ons even goed over na moet denken.

Ook vrouwen geven zich vandaag de dag aan voor grensoverschrijdend gedrag. Van de vele artikelen die ik hierover in de afgelopen dagen heb gelezen, las ik een artikel over een schooljuf van drieëntwintig jaar, die naar buiten is gekomen met het verhaal dat ze op een zatte avond van bil is gegaan met een vijf jaar jongere student. Weliswaar is deze student meerderjarig dus is het niet illegaal, maar er wordt niet gelachen met leerkrachten die seks hebben met hun leerlingen. Ook al zou een vrouw dit doen, dat maakt het niet minder erg. Ze wordt beschuldigd van ongewenste intimiteiten en wordt haar verweten sterke drank met haar leerlingen te hebben genuttigd. Om eerlijk te zeggen, ook op Aruba hoorde ik van deze verhalen. Met name schooljuffrouwen die jaren geleden op deze manier in hun gedrag hun boekje te ver gingen. Natuurlijk blijft dit bij het horen zeggen van andere leerkrachten en blijft het bij speculatie. Harde bewijzen zijn hier niet. Tenzij men hier openlijk over uitkomt. Maar dat maakt het niet minder erg. Zou jij, als leerkracht de desbetreffende persoon hierop durven aan te spreken? Of is dit de taak van een directie? Of is dit weer iets wat snel in de doofpot terecht moet komen? Iedereen weet ervan, maar het is taboe om hier juist over te hebben.

En laat staan de kindermisbruiken die op Aruba nu steeds meer aan het licht komen. Al in de krant - Diario van 2 februari zijn er alweer twee artikelen hierover te lezen. Is dit nu iets wat vaker aan het licht komt? Misschien wel iets wat we nog nauwkeuriger moeten volgen. Beginnen we nu inderdaad wakker te worden? Dat we nu echt wakker worden en zien wat nu echt werkelijk belangrijk is in het leven? Dat we nu ons niet meer van het kastje naar de muur laten sturen en we nu weten wat wel en niet mag? En dat het nu niet meer in een doofpot moet worden gestoken, maar dat we nu steeds vaker er gewoon publiekelijk over moeten hebben? Natuurlijk is het niet fijn om dit alles te horen, maar we zouden dit niet in een doofpot moeten laten rusten.

Hier moet ik dan meteen denken aan het voorstel van de regering om carnaval dit jaar op Aruba door te laten gaan. Weliswaar heeft dit niets te maken met het grensoverschrijdend gedrag dat in Nederland plaatsvindt, maar het is wel degelijk ongepast gedrag van de Arubaanse regering. Dat ze nu zelfs subsidie voor wordt uitgetrokken door de regering om de hoge kosten van elk carnavalsgroep te betalen om dit jaar toch een geslaagd carnaval te kunnen vieren. Er is geen geld om het onderwijs te betalen. Er is geen geld om de schoonmakers fatsoenlijk te betalen, maar geld voor carnaval is er wel meteen ruimte voor. Nog steeds is er geen oplossing voor de schoonmakers binnen het onderwijs. Eén maand bij de regering duurt blijkbaar niet rond de vier weken! En nu heeft volgens Simar, Land Aruba toegegeven dat de Arubaanse regering zelf met het voorstel is gekomen om 12,6 procent van het salaris te verlagen en niet dat dit voorstel door Nederland werd gedaan. En wie houdt de regering nu voor de gek?

Het virus lijkt zo goed als verdwenen, maar nog steeds zijn er mensen die het moeilijk hebben in deze tijden. Die zouden vast en zeker ook wel mee willen doen met carnaval, waardoor ze misschien wel geld gaan lenen en hierdoor nog meer in de problemen zouden verkeren. Door carnaval zal drugs- en alcoholgebruik nog meer gaan plaatsvinden en zullen kinderen weer de dupe worden. Maar daar denkt de regering blijkbaar nog niet aan. Geef het volk brood en spelen, dan is alles goed en blijft het volk rustig.

Laten we hopen dat de regering hier nog even goed over nadenkt, voordat ze zulke grote stappen zullen ondernemen. En begrijp mij niet verkeerd. Carnaval is leuk, maar de timing en de situatie is naar mijn mening niet op zijn plaats. Want het moet straks niet zo zijn, dat als de Corona gevallen weer zijn gestegen, de scholen weer dicht moeten en hierdoor de kinderen de dupe worden. De regering is inderdaad gestopt met het babysitten van het volk. Nu moeten wij blijkbaar, zonder hulp van de regering, voor onszelf zorgen. Dan rest mij dan nog de vraag: “Hebben we een regering dan wel nodig?” Gebruik je mondkapje en houd anderhalf meter afstand, dan hebben we de regering blijkbaar niet meer nodig. Ik ben stellig van mening dat blijkbaar de regering niet voor het volk is, maar juist andersom. Ze willen hun macht blijven behouden, maar dan wel zonder dat ze enig verantwoording moeten afdragen. Ook het parlement wordt op sommige momenten niet serieus genomen door de vragen maar niet te beantwoorden.

Wat maakt het dat sommige mensen met hoge functies denken dat ze alles kunnen en mogen doen? Dat ze hierdoor een bepaalde machtspositie bekleden en denken dat ze hierdoor met alles weg kunnen komen? Hier kunt u natuurlijk denken aan functies binnen het bedrijfsleven, onderwijs, politiek, justitie, sport of in de televisiewereld.

Als enige land binnen het Koninkrijk heeft Aruba nog geen ombudsman. Er wordt al meer dan vijftien jaar gesproken en blijkbaar is de politieke wil er altijd wel geweest, om een instituut van ombudsman op te richten. Zo geeft het de burger de kans en het recht om, mocht hij door een overheidsorganisatie onrechtvaardig worden behandeld, hier een klacht in te dienen. Misschien zullen de wantoestanden op Aruba dan veel eerder aan het licht komen en de drang naar vriendjespolitiek minder worden. Hopelijk zullen de leden binnen deze ombudsman wel onafhankelijk gekozen worden tegenover de heersende politieke partijen. Want anders heeft naar mijn mening een ombudsman hier op Aruba geen zin.