Geduld een schone zaak?

In deze dagen heerst er bij mij ontzettend veel gemengde gevoelens en twijfels over van alles en nog wat. Het is niet altijd even makkelijk om de waarheid boven tafel te krijgen. En soms vraag je jezelf af of mensen hier wel echt aan toe zijn. Of ze het echt wel willen weten. En wanneer is iets de waarheid? Heb ik alles wel goed uitgezocht, gelezen en/of verschillende invalshoeken bekeken bij een bepaald verhaal?

“De kogel is door de kerk. Entrante 1 juli lo stop recorte di salario di 5% y entrante 2023 lo stop e 12.6%! Pasenshi ta Gloria.”

Op 20 mei 2022 schreef de minister-president van Aruba dat de kogel door de kerk was. Op 1 juli zal het tekort gestelde bedrag van 5 procent op ons salaris worden stopgezet en gedurende 2023 zal ook de 12,6 procent weer worden teruggegeven. Geduld is glorie. Ook in mijn column van 22 mei - Verandering moet van onderop komen, kwam dit ter sprake.

Op 20 Juni 2022 werd er een persconferentie gehouden door de Staatssecretaris van Koninkrijkrelaties Van Huffelen met de minister-presidenten van Aruba, Curaçao en Sint-Maarten, die op Aruba heeft plaatsgevonden. Eindelijk zal er nu meer duidelijkheid worden gegeven betreft de salariskorting. Onbewust kleedde ik mij in het grijs. Gedurende de dag viel het mij op dat bijna iedereen wel gekleed was in het zwart. Toeval of echt bewust? Daar kwam nog eens bij dat er werd verteld dat de 5 procent die onze minister-president beloofd had, niet meer door zou gaan. Aruba zou de verschillende voorwaarden die Nederland had gesteld niet zijn nagekomen. Tijdens de persconferentie zag iedereen er wel wat treurig uit. Behalve de minister-president van Aruba, Eveline Wever-Croes, die kleurrijk in het geel en rood was gekleed. Misschien was ze al in de feeststemming van Dera Gai, die op 26 juni op Aruba zal worden gevierd. De rest was minder kleurrijk. Zo was Van Huffelen zelf geheel in het zwart gekleed met een gouden ketting met twee witte bloemetjes.  

Was de situatie zo treurig allemaal? Of wist Eveline vast meer en zou het volgens haar allemaal wel goedkomen? Dat ze al feestend klaar is voor wat er gaat komen en dat we zeker op 1 juli ons 5 procent zullen ontvangen. Of gaan we feestvierend ten onder? Net zoals het vorige kabinet ook deed in 2017? Na de vele persconferenties en beloftes weet je nog steeds niet wat je nu wel of niet mag geloven. Na alle leugens die er worden verteld, moeten we misschien hier het voordeel van de twijfel geven. Moeten we hier gewoon afwachten? Pasenshi ta gana Gloria (Geduld is glorie).

Wat de samenleving ook deze dagen bezighield, was wel de zelfmoord van de bekende lokale Soca zanger Antoni Gario op 19 juni. Zo werd hij, door de Jeugd en Zeden Politie, op 17 juni opgepakt met sterke bewijzen van zijn acties tegenover zijn eigen dochter. Hij werd ondervraagd en werd naar het politiebureau bij Shaba gebracht waarbij hij aangaf dat hij totaal onschuldig zou zijn. Twee dagen daarna, op Vaderdag, heeft hij in zijn cel een einde gemaakt aan zijn leven. Hierop werd gespeculeerd hoe dit nu mogelijk was. Heeft hij dat echt gedaan? Of moeten we hier denken aan een samenzwering? Hopelijk wordt het goed uitgezocht en zal snel de oorzaak bekend zijn. Want ook al is het in handen van de Landsrecherche, ben ik van mening dat politie zijn eigen politie nooit kan onderzoeken. Daar heb ik zelf geen vertrouwen meer in. Wat ook opmerkelijk is, is wel het feit dat er nog geen verklaring is gegeven van de politie. Wachten ze hier op het juiste moment? Maar het is nu best aardig stil. Waarom houdt men op dit moment hun tanden stevig op elkaar? Waarom praat men hier niet over? Verdedigd men zijn acties, ook al zijn ze fout? Of wil men liever uit schaamte er niet over hebben? Is hier meer aan de hand? Of moeten we wachten op het resultaat van het onderzoek?

En wat gebeurt er nu bij het Arubahuis in Den Haag? Zo neemt de gevolmachtigde minister Guilfred Besaril ontslag omdat hij waarschijnlijk niet blij was met de kindertoelage die hij vanaf 2017 heeft ontvangen. Ondertussen is er ook een onderzoek gaande betreft de financiën binnen Arubahuis. Zou hier een verband zijn? Zou hij hier meer van weten? Of moeten we hier gewoon afwachten? Misschien dat ze bij Arubahuis ook de financiën kunnen controleren als het gaat om de betaalde verhuizingen die door Arubahuis worden betaald. Waar ze zogenaamd een tender voor uitschrijven. Dat ze dan de “goedkoopste” uitzoeken en hier een vriendje met een eigen bedrijf kiezen. Naar mijn mening kan dit vele malen goedkoper voor het vervoeren van containers naar Aruba. Maar hier zou het vast en zeker niet over gaan.

En wat gebeurt er nu met de middagkrant Amigoe? Een respectvolle krant dat sinds 1884 is ontstaan en op Aruba, Bonaire en Curaçao te lezen is. Zes keer per week werd deze krant thuisbezorgd. Sinds de komst van een nieuwe eigenaar van de Amigoe op Aruba loopt het geheel mis. Al enige jaren kon je de krant ook digitaal lezen. Sommige mensen hebben hun abonnement verlengd en waren in de veronderstelling dat ze de krant digitaal en zes dagen per week ook de krant thuisbezorgd ontvangen. Maar tegenwoordig kun je op Aruba de krant alleen nog digitaal lezen en wordt de krant één keer op een zaterdag thuisbezorgd. De reden? Het papier is op. Boze reacties van trouwe lezers volgden en wisten niet dat ze nu de krant alleen op een zaterdag zouden ontvangen. Ze wisten hier niets van en zijn teleurgesteld. Lezers hadden een abonnement afgesloten en betaald voor online en een fysieke krant. Dit abonnement is of was duurder, maar nu komt die krant dus niet meer. Waar klanten wel voor betaald hadden. Blijkbaar had de Amigoe hier niet iedereen voldoende geïnformeerd. Velen vroegen naar opheldering, maar kregen geen reactie op hun berichten. Sommige hebben hun abonnement opgezegd. En een abonnement aanvragen op Aruba kan niet meer. Je kunt nu via de website van de Amigoe alleen nog abonneren op de krant van Bonaire en die van Curaçao. Wat zal er nu met de Amigoe van Aruba gaan gebeuren? Blijft dit zo? Of moeten we hier ook gewoon afwachten?

Zoveel onduidelijkheden en vragen waarbij iedereen wel een bepaalde mening over heeft. Veel geruchten en feiten die niet voor iedereen bevredigend zijn en/of kloppen. Kiezen we om eerlijk, duidelijk en oprecht te zijn? Moeten we op sommige momenten gewoon rustig afwachten? Of is actie ondernemen nu de oplossing? Moeten we op sommige momenten gewoon de waarheid zeggen en niet bang willen zijn dat mensen het met je oneens zijn en dat je hierdoor niet meer door anderen geliefd bent? Is dit belangrijk? Waarom kiest men voor macht, status en geld en persoonlijk gewin tegenover anderen die hier niet van mogen of kunnen genieten? Kiezen we voor om elke keer maar weer aan de zijlijn te willen staan en te bedenken dat anderen wel het probleem voor ons zullen oplossen? Geduld een schone zaak?