De Linschoter tweekleur verhuisde mee

Via een video call werd een interview afgenomen met de op Aruba geboren en getogen Nildo en Elia Nicolaas-Ras. Zevenen vijftig jaar woonde Nildo in Nederland. Elia volgde hem 15 jaar later. In I983 streken ze, zo was de gedachte voor vijf jaar met hun zoontje Michel in de Linschotense Acacialaan neer. Na vijf jaar werden er nogmaals vijf jaar aan het ‘tijdelijke’ verblijf vast geplakt. Uiteindelijk werd besloten om voorgoed te blijven. Maar in 2021 keerden ze, hoewel niet van harte, toch terug naar hun geboortegrond.    

Het viel Nildo en Elia zwaar om hun huis te verkopen en terug te verhuizen naar Aruba, het eiland waar ze respectievelijk 82 en 80 jaar geleden ter wereld kwamen. Het gevoel zij nee, maar het verstand maakte een ander keuze. 

Werkspoor

Nildo was 24 jaar oud toen hij door Werkspoor Utrecht werknemers werden gezocht voor de productie en reparatie van treinen. Vijftien mannen op Aruba hadden interesse en vijftien mannen uit Curaçao.  In 1964 vertrok hij, als zoon uit een gezin van 15 kinderen, voor een opleiding naar Nederland. De vereiste diploma’s werden behaald. Na een huwelijk op Aruba volgde zijn echtgenote Elia hem naar Holland. 

Voor vijf jaar

De afspraak met haar bruidegom was dat zij voor slechts vijf jaar naar Nederland zou komen. Al snel kreeg zij last van heimwee, maar met hulp van haar zus die in Duitsland woonde overgroeide ze eroverheen. Langzaamaan raakte ze gewend in haar tijdelijke vaderland. Via woonruimte in Nieuwegein en Montfoort werd het jonge gezin met zoon Michel een nieuwe woning aangeboden door Redland, Braas & Co en Bredero (RBB), betonpannenfabriek, eigenaar van dit woonblok. Elia was hoogzwanger toen ze begin januari 1983 verhuisden.  Ze kregen fijne buren, er waren voldoende winkels en voorzieningen. Ze vonden de Linschoters vriendelijk en de melkboer bezorgde aan huis.

Mobiele telefoon 

Voor de bevalling van hun tweede kind werd het stel verwacht in het Oudenrijn ziekenhuis, maar toen ze daar aankwamen was hun dochter al geboren. Nicole kwam ter wereld op de afrit bij De Meern, met een navelstrengomstrengeling. De jonge vader heeft door koelbloedig te handelen haar leven gered. In een tijd zonder mobiele telefoons werden ze in het ziekenhuis opgevangen door een medisch team. 

Toekomstmogelijkheden

Aanvankelijk besloot het stel iedere vijf jaar om het verblijf in Linschoten te verlengen. Uiteindelijk wisten ze zeker, ze wilden liever in Nederland blijven. En zo geschiedde. De kinderen brachten hun basisschooltijd door op de Timotheüsschool en de middelbare school Kalsbeek College in Woerden. Michel werd leraar geschiedenis en Nicole onderwijzers bij het basisonderwijs. Beiden kozen voor een toekomst op het Caribisch deel van het Koninkrijk, terwijl hun ouders nog steeds in Nederland woonden. Op Aruba werd ook hun kleinkind geboren. 

Geen van bieden 

“Als er ook maar een van de twee kinderen hier was gebleven, dan waren wij nooit opnieuw geëmigreerd”, legt het inmiddels zeventien maanden geleden vertrokken echtpaar uit. Tijdens de jaarlijkse vakantie op Aruba namen zij de weloverwogen beslissing om voorgoed terug te keren naar het eiland waar zij hun jeugd doorbrachten. Het huis in Linschoten werd verkocht, de krantenwijk werd afgezegd en de verhuizing in gang gezet. Het was een stressvolle tijd. Alle spullen, inclusief de Linschoter vlag en de auto, verhuisden met hen mee. 

Tijdverschil

“Er is hier alles wat nodig is” leggen de oud-Linschoters uit. “Net zoals in Linschoten doen we hier samen de boodschappen. We wonen in een fijn huis vlakbij de kinderen en kleinkind”. Hun vorige ‘vaderland’ hebben ze nog niet losgelaten. Vanwege het tijdsverschil wordt door hen elke dag, letterlijk op de nuchtere maag het achtuurjournaal gekeken. Ook hier worden RTL Boulevard, Shownieuws en Goede Tijden gevolgd. Door deze trouwe Ajaxfans worden ook de Nederlandse sportprogramma’s gevolgd.  “We zijn heel trots op alles wat we in Nederland hebben bereikt en opgebouwd. We missen buren, vrienden, Koningsdag en Monumentendag als in Linschoten op klompen wordt gedanst. Zelfs de kou wordt gemist, maar we realiseren ons ook dat terugkeer naar Aruba voor ons een juiste beslissing is geweest”.