Voor alleen één recept?!?

Op donderdag 2 juni 2022 heeft de minister van gezondheidszorg Oduber in een persconferentie laten weten dat je een eigen bijdrage in de zorg niet doorgaat. Jammer zou je zeggen, maar waarom niet? Hij geeft hierbij aan dat dit te maken heeft met de 60 miljoen bezuiniging die Caft eist en dat er geen vangnet is voor het kwetsbare gedeelte van de bevolking, die deze bijdrage niet kunnen betalen. Caft gaat er dus niet mee akkoord. “Waarom niet?”, zou je denken. Dit heeft de minister niet verteld. Caft vindt het een goed idee, alleen steunt het niet het instellen van een vangnet buiten de begroting. Men moet transparant alles in de begroting kunnen verantwoorden.

Een eigen bijdrage is niet slecht. En als er een vangnet is voor de mensen in de bijstand is dat prima. Ik vind alleen wel dat deze zorg wel zijn kwaliteit moet waarborgen. Je betaalt al best veel voor de zorg. Het kan niet zo zijn dat je lang moet wachten of dat je moeilijkheden moet ondervinden bij het bestellen van één simpel vervolgrecept.

Om dit extra toe te lichten wil ik een waargebeurd verhaal over een incident die laatst heeft plaatsgevonden vertellen. Ik noem geen namen, maar een persoon vertelde mij dat hij de huisarts op een vrijdag belde om een vervolgrecept voor zijn vader te bestellen. Hij kreeg maar geen gehoor. Dan maar een Whatsapp bericht sturen. Ook hier geen reactie. Het bericht werd maar niet gelezen.

Wat moest hij doen? Het was vrijdag en in het weekend werken de huisartsen niet. Zijn vader had nog medicijnen tot zondag en hij besloot dan maar zaterdagavond even langs de arts te gaan, die wachtdienst had. Zo reden ze die avond naar het ziekenhuis. Je zou denken dat het bezoek snel zou verlopen. Het was maar voor een vervolgrecept. Echter gaf hij aan dat dit niet het geval was.

Het was al aardig druk bij het ziekenhuis. Toch veel mensen zochten zorg bij de eerstehulpdienst en bij de arts die wachtdienst had. Zonder mondkapje liep hij met zijn ouders naar binnen en vertelde hij de vrouw aan het loket waarvoor ze waren gekomen. De loket-medewerkster noteerde de gegevens en vertelde dat ze even in de wachtkamer konden wachten. Een aantal minuten later werden ze verzocht om naar een andere kamer te gaan. Alleen één persoon mocht naar binnen, maar hij mocht mee ter ondersteuning van zijn vader. De eerste vraag die de eerstehulparts stelde was of zijn vader geen symptomen van Corona had. “Nee”, dat heeft hij niet. Tweede vraag was dan ook meteen of zijn vader gevaccineerd was en of hij ook de booster had ontvangen. De persoon in kwestie vond dit allemaal irrelevante vragen. Dit had toch niets te maken met het ophalen van een vervolgrecept?

Hierna had hij de namen van de medicijnen doorgegeven en konden ze weer in de wachtkamer plaatsnemen. De arts die wachtdienst had zou een vervolgrecept gaan schrijven. Hij dacht dat deze eerstehulparts de arts was die een recept zou uitschrijven. Dit was helaas niet het geval. Maar gelukkig, het zal nu wel niet zo lang meer gaan duren. Hoelang zou hij nodig hebben om een vervolgrecept uit te schrijven? Helaas duurde ook dit enorm lang en besloten ze uiteindelijk te gaan. Ze zullen morgen wel het recept ophalen. Zo had hij het securitypersoneel hiervan op de hoogte gesteld en is hij, samen met zijn ouders vertrokken.

Ook de volgende dag was het helaas weer een moment waarop irritatie een beetje de bloeddruk liet stijgen. Bij aankomst was het minder druk dan verwacht. Het zou nu misschien wel snel gaan. Hij vertelde mij dat het gehele proces weer net zoals het eerste bezoek aan het ziekenhuis was. Eerst weer naar het loket, daarna naar de eerstehulparts met de twee standaardvragen over Corona en daarna konden ze weer wachten op het vervolgrecept. Ze werden verzocht om, in tegenstelling tot de eerste keer, buiten plaats te nemen. Ze zouden wel naar binnen worden geroepen als het zover was. Ze hebben hier nu zeker weer zo’n twintig minuten moeten wachten. Uiteindelijk werd zijn vader geroepen en ging hij nu alleen naar binnen. Hij werd nu wel verzocht een mondkapje te dragen. Gelukkig kreeg hij eentje van het ziekenhuis. Nu zal het vast niet lang meer duren.

Na een aantal minuten liep zijn vader met zijn vervolgrecepten naar buiten en stapten ze de auto weer in. Hij vroeg zijn vader hoe het was gegaan. Zijn vader vertelde hem dat hij het hele verhaal aan de arts had verteld. Deze arts vroeg hem naar de naam van zijn huisarts, die op een vrijdag geen antwoord gaf op het bericht voor een vervolgrecept. Zijn vader vertelde hem de naam van de huisarts, waarop deze arts meteen zei; “Ow, dat ben ik!” Hij kon dit niet geloven. De huisarts was afgelopen vrijdag op vakantie en had geen dienst. Zijn vader heeft zijn huisarts voor het eerst gezien. Hierna schreef de arts op een briefje zijn telefoonnummers op, om bij een volgende keer de recepten te bestellen. Dit waren weer dezelfde nummers die hij al van deze arts in zijn telefoon had opgeslagen. 

Maar goed, ze hadden het vervolgrecept en konden nu bij de apotheek langs. Hier ontdekte de oplettende apotheekmedewerker dat het AZV-nummer van zijn vader niet klopte. Gelukkig heeft hij meteen het juiste nummer aan hun doorgegeven. Zagen ze deze fout niet bij het ziekenhuis? Met een voldaan gevoel verlieten ze deze apotheek, met de medicijnen in de hand.

De volgende dag, op een maandag, kreeg hij een Whatsapp bericht van de huisarts, dat hij de medicijnen voor zijn vader na vijf uur bij de apotheek kon ophalen. Hij gaf aan dat zijn vader al het vervolgrecept had ontvangen van de huisarts. Hierop gaf de assistent aan dat hij na vijf uur deze recept kon ophalen. Ongelooflijk maar waar, na vijf uur had hij dan ook deze “extra” medicijnen voor zijn vader kunnen ophalen. Bij de apotheek hebben ze hier niets van gezegd. Ze komen er vast en zeker wel achter.

Organisatorisch gaat er wel eens iets mis. Daarnaast word je elke keer van het kastje naar de muur gestuurd, waardoor de wachttijd alleen maar oploopt. Ze konden er achteraf wel om lachen, maar eigenlijk is het een zorgelijk probleem. Hopelijk is het vast een eenmalig geval. Natuurlijk kan een huisarts en dagje vrij hebben, maar dan moet men wel op één of andere manier bereikbaar kunnen blijven.

Om de proef op de som te nemen of deze incident een eenmalig geval was, heeft hij een aantal dagen een vervolgrecept via Whatsapp aangevraagd. Nu voor zijn vader en moeder. De assistent van de huisarts heeft nu het bericht ontvangen. Deze stuurde een bericht dat de huisarts voor alle twee een recept zal uitschrijven en dat hij om vijf uur deze bij de apotheek kon ophalen. Dit heeft hij dan ook gedaan. Bij aankomst bij de apotheek vroeg hij welke recepten zijn verzonden door de huisarts. Alle twee bleken er te zijn. Die van zijn moeder was geen probleem. Maar tegenover de apotheker gaf hij aan dat bij die van zijn vader het niet klopt. Zijn vader had al zijn medicijnen. Deze apotheker vroeg nu meteen aan haar assistent of ze wel naar het recept heeft gekeken. Nu pas zagen ze dat hij al van vorige week zijn medicijnen had ontvangen. Om extra zeker van te zijn vroeg hij de apotheker, dat als hij zelf niets had gezegd, hij deze medicijnen had gekregen. De apotheker knikte. Hoe kan de assistent van de huisarts het niet hebben gezien, de huisarts en de assistent van de apotheker en de apotheker zelf? Waar is het nu volledig misgegaan? Hopelijk kunnen we hier toch spreken van een eenmalig incident.

Nu wil ik niet zeggen dat het gehele ziekenzorg niet functioneert. Op sommige momenten gaat het super en wordt er professioneel gewerkt. Maar er zijn zeker zorgelijke aspecten waarneembaar. Het regelen van zorg in het buitenland wordt door derden gedaan, wat ook weer tot gevolg heeft van hoge kosten. Medicijnen kunnen niet altijd vanuit het buitenland worden vervoerd, waardoor in de kleinste gevallen mensen een lange tijd zonder medicatie zitten. Land Aruba bevindt zich in een dubbele vergrijzing en een groot gedeelte van de bevolking leeft niet gezond. Op scholen zijn jongeren gewend om hun dag te beginnen met frisdrank en een vette hap. Net zoals het opstellen van een methode voor integriteitsonderwijs, zou een methode voor voeding op school ook kunnen helpen om het bewustzijn van deze jongeren verder te ontwikkelen.



Ik vraag mezelf gewoon af of het systeem waarvoor we betalen wel zo goed in de gaten wordt gehouden. Biedt dit incident die ik naar voren heb gebracht niet de vraag op of er gaten in het systeem zitten, waardoor mensen op gemakkelijke wijze hiervan misbruik van kunnen maken? Ik ben van mening dat het systeem waterdicht moet zijn, om zo onnodige kosten te voorkomen. De zorgverzekeraar biedt als één van de beste zorg, maar hoe lang kan deze zorgverzekeraar deze nog dragen? We betalen allemaal zorg, maar dit zal helaas niet genoeg zijn. In 2022 is de zorgverzekeraar begonnen met een pakket van bezuinigingen die praktisch, impactvol en direct moeten plaatsvinden. Maar op welke andere manier moet er 60 miljoen op de zorg bezuinigd worden? Land Aruba zou hier graag geholpen willen worden door Nederland. Als we nu niets doen, dan zal na tien jaar de zorgschuld gaan oplopen naar 700 miljoen florin. Het is zorgwekkend en er moet snel iets gaan gebeuren om ook hier het hoofd boven water te houden.