Oude politiek misschien wel verleden tijd?

Na twee jaar van echt regeren worden mensen nu opgepakt in de zaak “Avestruz” (Struisvogel). Is de regering of onze justitie nu pas echt wakker geschud? Of is dit het juiste moment om dit alles nu te doen? Is dit iets wat nu echt snel geregeld moet worden? Vergeten we nu niet weer het grote probleem met het misbruik van kinderen? Een probleem die we liever niet onder ogen willen zien. Was het niet dat er begin van de vorige campagne binnen zes minuten een wet kon worden gemaakt om kinderen beter te beschermen? Er zijn wel acties ondernomen door het kabinet, maar was dit alles wel genoeg? En hoe zit het met de afvalstortplaats? Ook dit is nu nog een probleem die alsmaar niet wordt opgelost. Ik wil ook niet zeggen dat ons demissionair kabinet in de jaren totaal niets heeft bereikt en lekker op hun stoel is gaan zitten. 

Op papier is het vier jaar regeren, maar heeft deze regering echt de kans gehad om echt te kunnen regeren? Ze begonnen net in de tijd dat Aruba in een financiële en sociale crisis terecht was gekomen. Dit was nog allemaal voor de periode van corona. Het eerste jaar van regeren zit je namelijk vast aan de begroting van de vorige regering en ben je bezig met saneren waardoor je weinig tot geen investeringen kunt maken. Daarnaast hebben de ministeries, die hun gewenste begroting indienen bij de minister van financiën, de uiteindelijke begroting bij iedere ministerie bepaald. Hier moeten alle ministeries dan goed nadenken waar hun prioriteiten liggen en waar ze het geld voor gaan gebruiken. Je kunt immers het geld niet twee keer uitgeven. Wel wist de regering een crisisplan op te stellen waarbij 36 miljoen hiervoor werd gebruikt. De kosten van gas, water en licht werden verlaagd. Zo kregen huishoudens hier een verlaging van tien procent en voor de landbouwsector een verlaging van veertig procent. Vele malen werd er onderhandeld met Nederland om de situatie van Aruba elke keer te verbeteren. 

En net voordat je dan uiteindelijke echt wilt regeren komt een virus de boel verzieken. Weer niet genoeg tijd om alle beloftes die je gemaakt hebt tot uitvoering te brengen. En juist deze beloftes zijn belangrijk, waar sommige bij het stemmen echt hun keuze voor een partij hebben bepaald. Die zijn nu misschien wel teleurgesteld en overwegen een andere stem uit te brengen omdat hun eigen wensen niet zijn behartigd. Tijdens de coronacrisis werd er subsidie gegeven aan bedrijven, zoals hotels om toch salaris te kunnen blijven geven. Eenentwintig duizend mensen hebben hier gebruik van gemaakt en hebben hierdoor hun baan kunnen behouden. In tijden van corona werden we goed geïnformeerd. Als we kijken naar andere landen in de wereld dan heeft Aruba het hier wel degelijk goed gedaan. Van de totale bevolking is vijfenvijftig procent al gevaccineerd en wil de regering nog zien dat dit tot achtenvijftig procent wordt bereikt. En ook deze maand is de regering bezig en wordt er bepaald wat te doen met de olieraffinaderij.

Nu heeft elk partij ons weer extra nodig en laten ze zich allemaal weer van zich horen. Wanneer zullen we een verkiezing krijgen zonder vlaggen en stickers? Het is nog altijd belangrijk om tijdens het rijden te laten zien wat je politieke voorkeur is. Wat mij wel is opgevallen is dat de stickers in de meeste gevallen nu wel enorm klein van formaat zijn, dan de vorige jaren. Of zal dit nog gaan veranderen? Ook de vlaggen zijn nu minder belangrijk. Zien we hier nu een geheel nieuwe trend? Dat de meeste mensen nu een geheel nieuwe manier van campagne willen zien? Dat stickers en vlaggen nu eigenlijk niet meer van deze tijd zijn en we nu meer moeten kijken naar hoe kandidaten zich presenteren en waar ze nu echt voor staan? 

Of zou er iets achter kunnen zitten dat veel mensen bij hun thuis nog geen vlag willen laten plaatsen? Zou jij nog extra fanatiek kunnen zijn op een partij waarvan een parlementariër nog steeds de volle steun krijgt van zijn partij, terwijl hij verdachte is in een onderzoek? Hoe kan dit mogelijk zijn? Of kijken mensen hier toch liever niet naar? Misschien geeft dit ons de kans om nu een geheel nieuw politiek te voeren met jonge gemotiveerde mensen die de taal van het volk kunnen spreken en die ook echt integer zijn. Je kunt erover praten, maar een kwestie van doen is een geheel ander verhaal. Dat we door hun toespraken overtuigt kunnen raken van wat de kandidaten met Aruba willen en een verandering in willen brengen. Dat we nu niet meer, door corona langs de deuren kunnen gaan om zo onze ideeën kenbaar te maken, wat sommige partijen nog altijd graag willen doen. We zien dat politici nu massaal contact opnemen met de digitale wereld en willen graag door iedereen geïnterviewd worden, waardoor we deze in ons eigen tijd rustig op internet terug kunnen kijken. En dan mag je als kandidaat na een toespraak best een denkbeeldige microfoon laten vallen of zich vergissen in bon aña in plaats van happy birthday.