Een tijd van vergeving

“Toen kwam Petrus bij Hem en zeide: Here, hoeveel maal zal mijn broeder tegen mij zondigen en moet ik hem vergeven? Tot zevenmaal toe? Jezus zeide tot hem: Ik zeg u, niet tot zevenmaal toe, maar tot zeventig maal zevenmaal.”

Matteüs 18:21-22.

We vieren tijdens Pasen de wederopstanding van Jezus Christus, een symbool van hoop en verlossing. Pasen is niet alleen een tijd voor bezinning en verzoening, maar ook voor vergeving. Elke keer hoopte ik te kunnen vergeven. Hoopte ik die keuze te maken, maar dan kwamen er momenten van woede en wrok die de boventoon voerde. Met de tijd veranderde dit. Woede en wrok werden minder en heeft plaats kunnen maken voor acceptatie van het verleden. Hoe weet je voor de honderd procent dat je iemand zou kunnen vergeven? Ben ik klaar om iedereen te vergeven die mij en mijn familie pijn hebben gedaan? Pasen is een goed moment voor vergeving en ik hoop dan ook dat vanaf vandaag de eerste stap is gezet om te kunnen vergeven. Ik moet blijven bidden om elke keer weer de hulp van God te vragen.

Vergeving is een belangrijk thema in het christendom, en Pasen biedt ons de gelegenheid om na te denken over hoe we het in ons eigen leven kunnen toepassen. Jezus Christus onderwees ons dat we elkaar moeten vergeven, net zoals God ons vergeeft. Maar wat betekent dat eigenlijk?

Het begint met zelfreflectie en de bereidheid om verantwoordelijkheid te nemen voor onze eigen emoties. Het betekent dat we de moed moeten hebben om elkaar te vergeven, zelfs als we ons gekwetst voelen. Vergeving is niet makkelijk. Het betekent dat we moeten proberen ons in te leven in de personen die ons gekwetst hebben, en begrijpen waarom ze hebben gehandeld zoals ze hebben gedaan. Het betekent dat we moeten proberen onze woede en wrok los te laten en ons te concentreren op het herstellen van onze relaties en ons eigen welzijn.

Maar vergeving betekent niet dat we ons moeten onderwerpen aan misbruik of onrecht. Het betekent niet dat we moeten vergeten wat er is gebeurd of dat we moeten doen alsof het gedrag van de ander acceptabel is. Het betekent niet dat we geen grenzen moeten stellen en onszelf moeten beschermen.

In plaats daarvan gaat het erom ons hart te openen en ons te concentreren op wat we kunnen doen om onze relaties te herstellen en ons eigen welzijn te bevorderen. Het betekent dat we moeten werken aan het opbouwen van vertrouwen en empathie, en dat we moeten proberen elkaar te zien als menselijke wezens met hun eigen angsten, pijn en tekortkomingen.

In het ideale geval zullen degenen die je hebben gekwetst ook berouw tonen en hun fouten proberen goed te maken. Maar dat moet niet afhankelijk zijn van je eigen genezing. Je moet kunnen vergeven ongeacht hun houding. Hun zonden zijn tussen hen en God. Het is goed dat mensen de gevolgen van hun daden onder ogen zien, en dat ze verantwoording afleggen tegenover aardse wetten en besturen. En op een dag zullen ze ook voor Gods aangezicht staan en rekenschap moeten afleggen voor hun daden. God is bovenal rechtvaardig, maar oordeel en wraak behoort slechts God toe.

Uiteindelijk is vergeving een geschenk die we onszelf kunnen geven. Vergeving is dus een belangrijk onderdeel van onze spirituele reis. Het stelt ons in staat om ons verleden los te laten en ons te concentreren op het heden en de toekomst. Het kan ons helpen ons te bevrijden van woede en wrok en ons in staat stellen opnieuw verbinding te maken met anderen op een gezondere manier.

Met Pasen herinneren we ons de wederopstanding van Jezus Christus en vieren we een nieuw begin. Laten we deze tijd gebruiken om ons hart te openen en te werken aan bezinning, vergeving en verzoening, zodat we kunnen groeien en evolueren als menselijke wezens en een dieper gevoel van vrede en vrijheid kunnen vinden.