Blog Layout

Een handgeschreven brief

Carlos Michel Nicolaas • 18 juni 2022

Een handgeschreven brief

Een handgeschreven brief.


In deze dagen keek ik vol bewondering en interesse naar de afleveringen van Stef Biemans - “Brieven aan Andalusië”. Een serie waar hij in 2020, de Zilveren Nipkowschijf had ontvangen. Nu heeft hij weer een nieuwe serie “Tussen de Amerika’s”, die ook zeker de moeite waard is om te volgen.


Ik kende hem al van zijn afleveringen, die betrekking hadden tot Latijns-Amerika (“Americanos” & “Over de rug van de Andes”). Elke keer neemt Stef je mee in het dagelijks leven van verschillende mensen. Zijn eenvoud, maar ook zijn gemak om met verschillende mensen in het Spaans over verschillende onderwerpen te praten zoals het geloof, liefde, de rolverdeling tussen mannen en vrouwen en de situaties die in het desbetreffende land afspeelt, maakt het zeer interessant. Een Hollander die in mijn ogen enorm goed Spaans spreekt en soms via kritische vragen de mensen, maar ook zichzelf aan het denken zet over de wereld waarop we leven. Tijdens mijn opleiding voor docent Geschiedenis & Staatsinrichting volgde ik een cursus over Mentaliteitsgeschiedenis, waarbij het menselijk denken en voelen per groep en periode kan verschillen. Deze cursus trok destijds enorm mijn aandacht en misschien moet ik er ook tegenwoordig iets mee doen.


Door de situatie in Nicaragua onder leiding van Daniel Ortega, die vanaf 2007 als een dictatuur regeert, werd het in 2021 niet meer veilig om te blijven en besloot Stef samen met zijn Nicaraguaanse vrouw en kinderen te vluchten. Nederland was een logische keus, maar toch werd het Andalusië in Spanje. In zes afleveringen volgde je hem en zijn gezin in een nieuw land, wat soms ook de nodige zorgen in het gezin met zich meebracht. Hij besloot om in zijn eerste aflevering een handgeschreven brief aan zijn vrouw te schrijven, om zo zijn gevoelens en vragen te beschrijven als ze elkaar niet begrepen. Het was naar mijn mening een enorm mooi gebaar. Is dit iets wat uniek was in deze situatie? Of zijn er nog veel mensen die dit ook nog steeds doen? Ik kan het wel begrijpen, je wilt op deze manier toch op een persoonlijke en intieme manier iets aan je geliefde overbrengen. Dat je op deze manier je kracht, je vrolijkheid, je vastberadenheid, je vragen, problemen en liefde extra waarde kunt geven.


Dat je op zo’n manier, in een wereld die tegenwoordig alleen maar met technologische snelheid wordt beleefd, de rust pakt om een oude traditie weer over te nemen. Een handgeschreven brief zegt zoveel meer, dan een brief dat getypt is en via het internet met een paar seconde al in je mailbox zal liggen. Een brief die op de post werd gedaan en na enige tijd een reis heeft doorgemaakt om speciaal bij jou te komen, is toch heel bijzonder? Het maakt een brief extra persoonlijk, hoewel de boodschap misschien wel hetzelfde is. Het is naar mijn mening een blijk van liefde om via een verstuurde of achtergelaten handgeschreven brief of ansichtkaart je gevoelens en zorgen op papier te beschrijven aan diegene waar je erg van houdt. Dat je aan hem of haar op een bepaald moment in je drukke leven hebt gedacht en de tijd hebt genomen om een ander te laten weten dat hij of zij er niet alleen voor staat. Ik moest ook hier even denken aan mijn eigen situatie een aantal jaren geleden.


Maar ik denk ook aan de brieven die ik van mijn neven, nichten, tantes en ooms ontving, toen er nog geen internet was en ik in Nederland woonde. Ik heb er vast nog een aantal bewaard en het klopt wat ze zeggen. Een handgeschreven brief heeft hierdoor een extra emotionele waarde, die ik dan ook liever wil bewaren en op sommige momenten terug wil lezen.


In de afleveringen die volgden vroeg Stef aan de inwoners van Andalusië via handgeschreven brieven naar onderwerpen over migratie, familie, liefde, geloof, hun eigen geschiedenis tijdens de periode van de dictator Franco en over de toekomst. Op deze manier kwamen er persoonlijke verhalen en meningen naar voren die naar mijn mening zeker niet behaald zouden zijn als ze niet op zo’n persoonlijke wijze werden gevraagd.


En dit brengt mij dan meteen bij de gedachte en vragen, waar we even bij stil mogen staan. Zou het niet mooi zijn om op sommige momenten gewoon een handgeschreven brief te schrijven en deze via de post te versturen? Dat we op deze manier extra de tijd nemen voor elkaar en om zo het contact te versterken. Ik zou zelf ook op bepaalde momenten dit weer eens moeten doen. Hoe zou de reactie van de ontvanger zijn? Misschien zorgt dit weer, net zoals bij Stef, dat we dichter tot elkaar komen. Misschien is dit wel de moeite waard om dit eens een keer uit te proberen. Ik ben benieuwd naar het resultaat. Veel succes!

  • Reactie van Marina Bos op 22/06/2022

    Wat is het dan toch jammer dat 99% van de brieven, die ik naar Aruba stuurde, níet aangekomen zijn!

Reageer:

  Wilt u een reactie/commentaar of vraag plaatsen over dit artikel? Laat uw reactie/commentaar of vraag hieronder achter.

Misschien bent je het niet eens met dit artikel. Ook dit mag gestuurd worden. Als dit op punten is onderbouw dan zou ik deze zeker op de website plaatsen.

Ook ik zou hierin mijn mening kunnen veranderen. We kunnen immers van elkaar leren. Alvast bedankt!


Ook kunt u deze column delen op Facebook, Twitter, Instagram of mailen door hieronder op de pictogrammen te klikken.

Neem contact met ons op

door Carlos Michel Nicolaas 2 juni 2024
TE persoonlijk!
door Carlos Michel Nicolaas 2 juni 2024
DEMASIADO Personal!
Share by: