Een brief naar de minister van Justitie

Op 13 juni 2022 heb ik een brief naar de minister van Justitie gestuurd via B.I.D (Bureau Interne Diensten) betreft: “Bezorgde inwoner van Aruba”. Hieronder kunt u deze brief teruglezen. Deze brief werd via B.I.D. gestempeld en werd mij gevraagd of ik de volgende dag terug kon bellen voor het volgnummer. De volgende dag had ik dan ook gebeld. Na vele gesprekken met verschillende mensen konden ze mijn brief helaas niet meer terugvinden en werd ik verzocht mijn mobiele nummer af te geven. Ik kon de volgende dag terugbellen, maar dat zouden ze ook doen. Mochten ze mijn brief gevonden hebben. De volgende dag belde ik nogmaals en kreeg ik te horen dat mijn brief viel onder “Geheen”. Ik kende het woord niet, blijkbaar bedoelde ze het woordje “geheim”. Ik kon over twee weken terugbellen om te kijken hoe ver deze brief was.

Op 27 juni belde ik weer, maar ze hadden nog geen reactie van de minister. Wel was mijn brief op 14 juni bij de minister terechtgekomen. Het was dan ook even afwachten naar zijn reactie. Ik kon een aantal dagen later weer even terugbellen. Dat deed ik dan ook. Op 1 juli belde ik weer op en ze gaven aan dat ik volgende week weer even terug kon bellen, misschien wisten ze dan wel wat meer. Door eigen onderzoek kwam ik een landsbesluit tegen van 17 september 2013 over klachten van politieoptreden. Hierin staat dat een minister uiterlijk binnen 45 dagen na dagtekening van ontvangst van de klacht een beslissing moet nemen. Helaas heb ik nog niets mogen ontvangen, maar dat komt vast nog wel. Ontvangen heeft hij mijn brief zeker, maar blijkbaar heeft hij deze nog niet gelezen en heeft hij hier nog geen antwoord op kunnen geven. Zou hij dit incident niet van belang vinden? Zou hij hier toch aandacht aan willen besteden? Ik hou jullie hiervan op de hoogte!

Misschien zou je hier zeggen, waarom ik mij hier juist mee bezig hou. Persoonlijk vind ik nog altijd dat het niet zo moet zijn dat sommige mensen denken dat ze door hun positie boven de wet mogen staan. Ik vind het als mijn plicht om de samenleving op deze manier hiervan op de hoogte te stellen. Het is naar mijn mening zo belangrijk dat dit zeker niet in een doofpot moet worden gestopt. Stel je nu eens voor, dat persoon B je naaste familielid zou zijn geweest? Dat het je zoon of dochter was geweest? Zou je dan ook stil blijven? Ik weet ook wel dat persoon A haar familie wilde helpen. Maar persoon A en de desbetreffende politieagent hadden zeker beter moeten weten. Laten we hopen dat dit een eenmalig incident is geweest en dat de desbetreffende politieagent, maar ook andere politieagenten dit zullen zien als een waarschuwing en een leermoment. En mocht dit in de toekomst weer eens voorkomen, wees kritisch en niet stil. Wees niet bang om dit bespreekbaar te stellen. Lees hieronder mijn brief naar de minister. De namen heb ik achterwege gelaten. Is ook niet belangrijk, voor mij gaat het meer om het incident. Hopelijk bent u, net als ik, het over eens dat dit wel degelijk een serieuze zaak is en dat dit nooit en te nimmer nog een keer mag gebeuren!

Brief van 13 juni naar de minister van Justitie:

Middels deze brief wil ik u graag op de hoogte stellen van een incident op Aruba waar ik van geschrokken ben en ik, woonachtig op Aruba, erg bezorgd over ben. Ik wil graag weten wat uw gedachten hierover zijn en of u weet of dit een uitzonderlijk geval is. Ik hoop dat dit niet een normale gang van zaken is binnen het openbaar ministerie op Aruba. Daarom richt ik deze brief aan u, aangezien deze incident binnen uw departement valt.

Dit incident vond plaats op 28 oktober 2020. Dat was nog voor uw tijd als minister van Justitie. Zo is mij tot mijn gehore gekomen dat 27 oktober 2020, en ik noem geen namen, een inwoner van Aruba (Persoon A), iemand werkzaam bij de politie heeft gebeld voor iemand anders. Dit gesprek tussen de persoon A en de politieagent was naar aanleiding van een mondelinge confrontatie tussen een familielid van persoon A en een collega (Persoon B) van persoon A, een dag daarvoor. Na het gesprek tussen persoon A en de politieagent is de desbetreffende politieagent, zonder bekendmaking bij het politiebureau te San Nicolaas, naar persoon B gegaan om het één en ander nadrukkelijk te vertellen. Deze politieagent nam dus het heft in eigen handen en ging alleen naar persoon B. Deze ontmoeting vond niet thuis plaats, maar juist tijdens werkzaamheden van persoon B op het werk. Persoon B in kwestie voelde zich niet bedreigt, maar was wel geschrokken. Misschien dat er wel iets verschrikkelijks was gebeurd met de partner van persoon B. Er werd meteen gedacht aan een verkeersongeluk. Persoon B heeft hierna het politiebureau te San Nicolaas op de hoogte gesteld, maar op de eerste plaats wisten ze hier niets van. Hoe kan dit? Later gaf men aan dat deze politieagent blijkbaar op het matje was geroepen, maar excuses heeft persoon B, die onterecht aangesproken is door deze politieagent, nooit mogen ontvangen. Persoon B komt nu pas naar buiten met dit verhaal, aangezien persoon B nu ergens anders gaat werken en nu hopelijk geen represailles mag verwachten van persoon A, die deze politieagent voor persoon B in kwestie heeft opgebeld of van een politieagent.

U bent vast niet op de hoogte van dit incident, maar meerdere mensen kunnen dit incident gedeeltelijk of geheel bevestigen. Nu zijn mijn vragen, waar ik graag een antwoord op wil: “Wat is uw gedachten hierover? Kan dit zomaar? Dat door een woordenwisseling tussen twee personen, een politieagent zomaar over kan gaan tot deze actie. Welk hand-en-spandiensten worden door deze inwoner van Aruba verricht, dat een politieagent reden genoeg vindt om hier op eigen houtje actie te ondernemen? Wat zou volgens u persoon B in dit geval nog kunnen doen?” Laat dit een eenmalig incident zijn, van hoe het niet moet. Afwachtend op uw reactie. Verder ben ik telefonisch en per e-mail beschikbaar, voor het geval u nog vragen heeft over dit incident en ben ik zeker beschikbaar voor een gesprek. 



Met vriendelijke groet,

Carlos Michel Nicolaas