Er zijn momenten in het leven waardoor je je verdrietig voelt. Door persoonlijke redenen of juist door de gebeurtenissen die tegenwoordig in de wereld afspelen. Bij deze momenten luister ik dan graag het liedje van Sam Cooke – “A Change Is Gonna Come” en voel ik weer de rust en kracht om door te zetten en weet ik dat alles uiteindelijk wel weer goed zal komen. Sam Cooke bestaat uit een van mijn favorieten als het gaat om mooie oldies van de jaren ’50 en ’60. Sam heeft grote invloed gehad op een aantal muzikanten zoals o.a. The Temptations, The Rolling Stones, The Beatles, Otis Redding, Marvin Gaye en John Mayer. Naast dat Sam Cooke een goede zanger was, was hij ook een burgerrechtenactivist. Hij kwam in contact met Malcolm X en Mohammed Ali en was hij de eerste artiest die niet wilde optreden in een gesegregeerde zaal.
Rosa Parks, geboren in Tuskegee, Alabama die een groot deel van haar leven als naaister werkte, werd vooral bekend door haar verzet in 1955 en weigerde haar plaats af te staan aan een blanke passagier. In die tijd had je achterin de bus een gereserveerd deel bestemd voor de donker gekleurde mensen. Het voorste deel van de bus was voor blanken bestemd en die was vol. Rosa Parks moest dan maar gaan staan, zodat een blanke passagier achterin de bus kon gaan zitten. Ze weigerde en kreeg van de politie een boete van 10 dollar plus nog wat extra kosten van 4 dollar. Parks weigerde dit te betalen en werd gearresteerd.
Nelson Mandela was vanaf 1944 tegen het apartheidsregime in Zuid-Afrika en werd als leider van het Afrikaans Nationaal Congres in 1964 tot 1990 verbannen naar Robbeneiland. Nelson Mandela werd het symbool van het verzet tegen de apartheid.
Nu zijn er binnen de geschiedenis vele anderen geweest die streden tegen apartheid. Die vochten tegen ongelijkheid en onrechtvaardigheid. Hier ging het om strijden tegen onrechtvaardigheid voor mensen met een ander huidskleur, religie of politieke achtergrond. Ik moet hier dan ook meteen denken aan wat er met de Joden was gebeurd voor en ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Ze werden als groep buitengesloten en mochten heel veel niet meer. Joden mochten niet meer naar de bioscoop, schouwburg en tentoonstellingen. Joden mochten niet meer naar het zwembad, parken, dierentuinen, bibliotheekzalen en leeszalen. In 1940 moesten alle Joden zich laten registreren en in 1942 werden alle Joden van 6 jaar en ouder gedwongen een Jodenster te dragen. Ik kan zo nog wel doorgaan met alles wat Joden niet meer mochten. Natuurlijk was het toen een geheel andere tijd en valt het zeker niet te vergelijken met de tijd van nu. Maar ik kan er maar niet bij dat ook dit nu (in een beginstadium van onze tijd) gebeurt.
Tijdens de persconferentie van dinsdag 14 september liet het demissionaire kabinet, onder leiding van Mark Rutte, weten dat per 25 september de anderhalvemetersamenleving zal verdwijnen. Wel wordt er een coronapas ingevoerd waarbij toegang tot horeca, sportwedstrijden, concert of theater wordt verboden als men niet is gevaccineerd of negatief getest is. Bij de horecagelegenheden mag men nu tot twaalf uur ’s avonds open blijven en op scholen hoeven de klassen niet allemaal naar huis, mocht er een van de leerlingen besmet zijn. Mondkapjes zijn niet meer verplicht op stations en perrons, maar deze maatregel blijft nog wel geldig in het openbaar vervoer. Werkgevers in de zorg mogen vastleggen of hun personeel gevaccineerd is, maar bij andere sectoren mag dit worden gevraagd, maar niet worden geregistreerd. Werknemers hoeven hier geen antwoord op te geven. Een uitnodiging zal worden verstuurd voor een derde prik die bedoeld is voor mensen met een ernstige immuunstoornis en gevaccineerde reizigers hoeven niet meer in quarantaine.
Ongeveer zo’n vijftien dagen geleden zei de minister van volksgezondheid, Hugo de Jonge, dat een vaccinatieplicht volgens de wet niet mag. Deze is namelijk tegen het recht op privacy en de lichamelijke integriteit. Je mag zelf bepalen wat er met je lichaam gebeurt. Hier mag je niet gedwongen worden. Op 18 november 2020 heeft Hugo de Jonge zelf in het parlement gezegd dat vaccineren altijd een vrije keuze moet zijn. Hij wil hier geen tweestromensamenleving laten ontstaan. Een vaccinatieplicht zal mensen afschrikken en hij zou niet weten hoe hij zo’n plicht zou moeten invoeren. Ook wilde hij vorig jaar, geen indirecte plicht en gaf aan dat je bij een vaccinatiepaspoort moest oppassen of je dit echt wilt gaan toepassen. Anders krijg je toch dwang en dat is niet de bedoeling. Men moet hier terughoudend in zijn. Wat is er in de tussentijd gebeurd? Waarom is hij nu van gedachte veranderd? Of is hij zelf van mening dat hij hier nu een geheel andere invulling aan kan geven?
Stel dat je na 25 september niet bent gevaccineerd en je wilt graag in één week naar de bioscoop, op een andere dag eten in een restaurant en de volgende dag op het terras ergens gezellig wat drinken. Dan moet je dus drie keer jezelf laten testen. Dit zou dus als erg vervelend zijn. Als je gevaccineerd bent dan mag je dus zonder test gewoon binnenlopen. Het neigt hier dus naar indirecte dwang. En juist dit mag niet. In de Code van Neurenberg van 1947 staan tien punten beschreven waar de rechten van personen die aan medische onderzoek en experiment deelnemen worden gegarandeerd. Deze is opgesteld na de Tweede Wereldoorlog en waren het antwoord op de nazi-experimenten die door Josef Mengele werden uitgevoerd. In de Code staat bij punt één dat het hier een vrije keuze moet zijn zonder tussenkomst van enig geweld, fraude, misleiding of enige andere vorm van beperking of dwang. Maar nu lijkt het alsof je een vrije keuze hebt, maar dan wel met consequenties.
Ik vind het nog altijd enorm lastig om geen link te leggen naar het verleden. Maar toch stiekem doe ik het. Leren we dan nooit van wat de geschiedenis ons verteld? Zoals de Engelse schrijver Aldous Huxley (1894-1963) zei: “That men do not learn very much from the lessons of history is the most important of all the lessons that history has to teach.” We hebben juist gezien en kunnen leren dat er altijd momenten waren in de geschiedenis, waarbij mensen werden uitgesloten vanwege hun huidskleur, religie, politieke voorkeur, lichamelijke geaardheid en verschillen of juist om hun uitgesproken meningen. Het voelt gewoon niet goed om nu te zien waar de wereld ons naar toe brengt. Wanneer zeggen we tegen de gevestigde orde: “Genoeg is genoeg!” Wanneer beginnen we op te staan?
Gelukkig zien we al wat verzet hiertegen. Vele artiesten in Nederland willen op deze manier niet optreden. Een aantal horecaondernemers willen de coronapas boycotten en saboteren. Er zijn al een aantal mensen hiertegen opgestaan en ik ben benieuwd hoe men het gaat ervaren mocht deze maatregel er toch komen. Het parlement heeft nog een laatste kans dit te kunnen veranderen. Donderdag 16 september zal het Nederlandse parlement hier nog over buigen en zullen er vast een aantal partijen zijn, die nog alles op alles willen zetten om deze maatregelen niet te doen gelden. Zelf denk ik dat er hier weinig tot niets aan gedaan kan worden. Want na zoveel beloften van het demissionaire kabinet zullen ze echter niet gaan buigen. Het parlement heeft hier weinig tot geen macht om hier iets tegen te doen. Maar laten we hopen dat ik hier ongelijk in zal krijgen.
Wat zal er hier op Aruba nu gaan gebeuren als ze de coronopas in Nederland wel gaan invoeren? Nemen we dit zonder na te denken ook over van de Nederlandse kaaskoppen in Den Haag? En laten we ons dan weer dit indirect voorschrijven? Ik hoop dat we als aparte status binnen het Koninkrijk hier niet in meegaan en de tweestromensamenleving niet verder laten escaleren. Want dan blijft er maar één belangrijke vraag over: “Aan welke kant van de geschiedenis wil jij staan?”