Onze normen en waarden vervagen

Hemelvaartsdag. Een dag dat voor veel mensen een extra vrije dag geeft. En voor ons docenten op Aruba een heerlijk lang weekend, aangezien aanstaande vrijdag ook als een vrije dag wordt meegerekend. Waar we een paar dagen weer even tot rust kunnen komen, om vol energie te beginnen aan de laatste loodjes van dit schooljaar. En die zijn meestal het zwaarst. Wat is er dan fijner om met familie in een hotel te zitten en heerlijk te kunnen genieten van zon, zee en strand. De faciliteiten die we op Aruba hebben waar velen buitenlandse toeristen jaloers op zijn.

Maar rest mij dan wel de vragen; “Wat vieren we nu eigenlijk op Hemelvaartsdag? Wordt dit überhaupt wel gevierd?” Hemelvaartsdag is natuurlijk een Christelijke feestdag waarbij we herdenken dat Jezus naar de hemel is opgestegen. Veertig dagen na Paaszondag bleef Jezus nog op aarde en openbaarde Hij zichzelf aan verschillende mensen, die uiteindelijk zijn boodschap op aarde moesten verspreiden. Door de Bijbel en de Christelijke normen en waarden gaven ons houvast en structuur. Ik denk dat velen hier niet echt bij stil staan. En echt vieren doen we al lang niet meer. Maar dit geeft ons wel het moment om ons eigen handelen onder een vergrootglas te plaatsen. Doen we het in onze samenleving wel goed? Niemand is perfect, maar laten we hopen dat eenieder van ons het beste uit onszelf en anderen probeert te halen en we naar het beste manier van leven proberen te zoeken, samen met anderen.

Maar we leven nu in een tijd waar onze normen en waarden snel vervagen. Het geloof wordt heel zelden in waarde geschat en is hierdoor niet meer zo belangrijk. We willen allemaal vrij zijn. We willen leven zonder te veel regels, normen en waarden. Want zeg nu zelf, met enorm veel verplichtingen kunt u toch zelf niet echt vrij zijn? Nu leven we in een tijd waar u vrij bent om zelf te bepalen wat uw geslacht is. Vrij bent om te zeggen wat u wilt en hier geen rekening hoeft te houden met anderen. Waar u vrij bent om een bloedbad aan te richten op een basisschool in Texas, waarbij een 18-jarige jongen negentien kinderen en twee leraren doodschiet. Waar u vrij bent om meerdere relaties aan te gaan en hierdoor vreemdgaat, ook al bent u zelf getrouwd. Vrij bent om op jonge leeftijd meerdere kinderen te krijgen waar u zelf niet voor wilt of kan zorgen. Vrij bent om het recht in eigen hand te nemen en besluiten te nemen die juist tegen regels van een bestuur of organisatie in gaat. Zal dit allemaal uiteindelijk tot ons ondergang gaan leiden?

Het jaar 476 na Christus wordt beschreven als het jaar dat het Romeinse Rijk uit elkaar viel. Toch kunnen we deze val niet koppelen aan een specifiek jaartal. Het is meer een periode waarbij het Romeinse Rijk door verschillende factoren werd bedreigd en hier uiteen is gevallen. We kunnen niet specifiek één reden hiervoor geven. Natuurlijk zorgden de vele stammen van buiten voor onhoudbare situaties, maar we kunnen ook kijken naar wat er binnen het Romeinse Rijk zelf afspeelde. Denk hier aan de burgeroorlogen en interne machtsstrijd van de verschillende keizers. Veiligheid, rust en economische vooruitgang kwamen onder druk te staan. Op Aruba, maar ook zeker in de wereld, worden onze normen en waarden door elkaar gehaald waardoor we soms niet meer weten wat goed of fout is. Is dit omdat we minder waarde hechten aan het geloof? En niet dat we het geloof moeten toespitsen aan een bepaald religie, maar juist de normen en waarden die onze samenleving juist groot hebben gemaakt. Welke onze ouders bij onze opvoeding juist zo belangrijk vonden. Raken we deze normen en waarden nu niet kwijt? We leven in een tijd waar alles maar mag, ook al weten we dat het fout is wat we doen. Dat we ondanks ons slecht handeling denken dat we op deze manier vooruitkomen en er ook nog aardig trots over kunnen zijn. Jaloezie, hebzucht, eigen gewin tegenover anderen spelen hier soms de boventoon. Waar kunnen we op terugvallen en wat geeft ons in deze tijden nog houvast?

Voor mij biedt het geloof en de normen en waarden die mij aangeleerd zijn door mijn ouders houvast. Het geeft mij richtlijnen die mij het juist pad wijzen. Soms is het moeilijk, om in een tijd waar we nu leven, je eraan te houden. Waarom zou je ook, iedereen doet het, dus waarom jij dan niet? Ook al weten we diep van binnen dat het eigenlijk niet goed is wat we doen. Ons geweten verteld ons wat goed of fout is en we handelen hiernaar. Dit natuurlijk alleen als je een geweten hebt, of wanneer je een goede opvoeding hebt genoten. Of ouders die je zo goed mogelijk op het rechte pad willen wijzen. Maar voor iedereen is dit anders. Wanneer heb je een goede opvoeding gehad? Wie zou dit zeggen? Mijn normen en waarden zijn misschien niet hetzelfde als die van u. Onze normen en waarden vervagen en alles mag, ongeacht rekening willen houden met anderen. Maar dit zorgt dan juist voor onnodig veel extra problemen. De Bijbel of juist het geloof geeft ons richtlijnen die ons juist beschermen tegen het kwade. Die ons hierdoor een minder zorgeloos leven geven met minder stress.

Hoe zit dat nu bij u? Heeft u vertrouwen in onze normen en waarden? Of bent u van mening dat deze normen en waarden kan leiden tot ons ondergang? Wat zijn uw gekozen normen en waarden? Blijft u deze trouw volgen of heeft u ze al lang niet meer? Neemt u beslissingen die alleen goed zijn voor u? Of juist ook voor anderen? Laat u zich meeslepen door anderen of kiest u juist uw eigen pad? En misschien is dat wel het belangrijkste vraag. Kunt u zich door uw handelen nog altijd recht in de spiegel aankijken? Misschien zorgt het moment van Hemelvaart juist om zelfreflectie. Dat men misschien wel tot de conclusie mag komen om hun normen en waarden zo bij te stellen, zodat de wereld waarop we leven voor iedereen wat aannemelijker mag zijn. Fijne Hemelvaart en fijne vrije dagen toegewenst.