Zou het vandaag de dag nog kunnen?

Je hebt van die momenten, waarbij je gewoon even niets wilt doen. Lekker laat wakker worden, geen verplichtingen voor vandaag, laat eten en even ongewassen een muziek DVD bekijken. Om goed te relaxen zet ik meestal Maná of Los Lonely Boys op. Sindskort ben ik helemaal weg van Alison Krauss, Brad Paisley en John Mayer.

Zo heb ik deze keer Brad Paisley, met wat van zijn muziek clips laten afspelen via de tv. Echt heerlijk genieten. Mijn vader kwam er ook even bij zitten. Hij vindt zulke muziek ook wel erg goed. Nu vertelde hij mij over vroeger. Zo kende hij een goede vriend op Aruba, in San Nicolas. Deze kon zo goed gitaar spelen, vooral country liedjes. Meestal kwam hij bij mij vader thuis langs en vroegen mijn vader en broer of hij zijn gitaar wilde halen. Hij ging deze meteen halen. Zo kende ze een aantal meiden uit Amerika die vlakbij hen woonde en waarvoor ze wilde spelen. Ook wel bekend als een Serenade.

Zo gingen mijn vader en een aantal vrienden met hun gitaar serenades houden. Zo kon die goede vriend goed yellow of red roses spelen van Marty Robbins. Mijn vader speelde vast en zeker wat Ranchera / mMriachi nummers. Hoe zouden de meiden hierop gereageerd hebben? Niet echt gevraagd, maar weet wel dat ze vaker serenades brachten aan knappe meiden. Vind het prachtig deze verhalen te horen van je vader. Heeft toch wel iets speciaals.

“Zou het vandaag de dag nog kunnen?” dacht ik. Misschien niet, daar is de tijd niet meer voor. Vroeger was het zo eenvoudig. Nu zouden ze je uitlachen, wegsturen of totaal negeren. Iedereen heeft voldoende rest nodig op een avond.

Leefde ik maar in die tijd. Kon ik maar zo goed gitaar spelen. Het zou toch prachtig zijn dit een keer te doen voor je vriendin of voor een aantal vriendinnen. Lekker op een warme avond met een volle sterrenhemel. 

Jah, dat zou ik best wel eens een keer willen doen. Maar tijden veranderen. Misschien als ik mijn gitaarlessen zou bleven volgen……. Wie weet…….

Michel Nicolaas

04/08/2006