Het zou toch prachtig zijn als iedereen gewoon goed met elkaar overweg kon.
Geen bedreiging wegens geloof, uiterlijk, afkomst of verschillende opvattingen / meningen. Hoe zou de wereld er dan uitzien? Het is toch wat God van deze wereld in gedachte had?
Nu leven we al best een lange tijd naast een buurvrouw waarmee we eigenlijk heel weinig contact hebben. Dat is, na mijn idee best jammer. Voordat zij kwam, hadden we heel goede buren. We konden altijd bij elkaar aan de deur kloppen voor hulp.
Nu ben ik snel iemand die het wel met iedereen snel kan vinden. Ben dan wel niet altijd eens met iemand, of zou er misschien niet altijd goed mee om kunnen gaan, maar dan probeer ik ook zo iemand in zijn waarde te laten en zo goed mogelijk met zo iemand te communiceren. Hierdoor ontstaat er toch een goede band met elkaar.
Van huis uit zijn we heel gastvrij. En ons eerste ontmoeting met de buurvrouw en haar zoontje was dan ook erg goed. Zo stelde we aan elkaar voor dat we zeker een kop koffie bij elkaar zouden drinken, om elkaar als buren beter te leren kennen. Van sommige mensen hadden we al gehoord dat het een heel aardige buurvrouw is, ze zit namelijk ook bij hun christelijke gemeenschap en is hier dan ook erg actief in. In het begin ging het best goed. We hadden een goed contact met haar. Ook haar zoontje kwam langs en we gingen toen vaak computeren of voetballen.
Maar op een dag was het anders. Haar vader kwam langs en had de deur tussen onze achtertuin en die van haar dichtgetimmerd. Hiervoor waren er spijkers van ongeveer 10 cm gebruikt. Dus deze staken dan ook wel 8 cm uit. Heel raar en toch wel een bedreigende situatie. Door deze situatie waren we toch verbaasd en boos. Zo ga je toch niet met elkaar om?? Om ook maar enige verdere problemen te voorkomen, hebben we dit dan ook maar gewoon over ons heen laten komen. Andere buren waren het hier zeker niet mee eens. Zo hebben we met een zaag deze spijkers afgezaagd en ging het leven even weer door. Mijn vader zag misschien wel in, dat ze gewoon haar privacy wilde hebben.
Daarom stelde hij haar voor om gewoon een hoger hek te plaatsen tussen de twee achtertuinen. Dat was voor haar wel een goed idee. Zo ging mijn vader langs de Gamma en heeft wat standaard hoge hekken gekocht. Deze hebben we samen dan ook bevestigd. Als buren zou je misschien de kosten wel willen delen, maar jah, dat bleef uit.
Ook hier hebben wij niets van gezegd. Vandaag de dag hebben we dus niet echt contact met de buurvrouw. We wonen naast elkaar, groeten elkaar en dat is het dan ook wel.
Nu weet ik dus niet, in wat voor tijd we nu leven. Leven we echt in een tijd dat het alleen maar om jezelf gaat, of dat je alleen met je eigen mensen omgaat?? Ik weet het niet.
Met de andere buren kunnen we het namelijk wel goed vinden. Is het leven dan zo veranderd als eerst? Zo heeft God het toch niet bedoeld? Ja, wat is leven toch prachtig…
Michel Nicolaas
10/06/2005