Op 7 juni 2005 moest ik vroeg op, om weer naar mijn stageschool in Den Haag te gaan.
Op het station aangekomen, pak ik meestal de Metro en lees ik deze een beetje door tijdens de reis naar Den Haag. Nu kwam ik een artikel tegen waarbij iemand uit Almere het zeker niet eens was, dat de Antillen juridische stappen wil gaan ondernemen als Nederland, criminele en kansarme jongeren de toelating weigeren tot Nederland en een terugkeerregeling treffen als men niet binnen 3 maanden een baan of studie heeft gevonden. Volgens minister Verdonk (Vreemdelingenzaken en Integratie) is ze zeker niet op andere gedachten te brengen en gaat deze regeling gewoon door.
Nu was ik rond half 1 klaar op school en ging ik met de tram weer terug naar het station van Den Haag. Tijdens deze rit was het best warm weer en besloot ik de rest van de reis lopend voor te zetten. Zo kwam ik langs het plein bij het gebouw van de Tweede Kamer en zag ik daar een protesteerde menigte.
Toen ik dichterbij kwam was het voor mij duidelijk dat het ging om een protest tegen de toelatings- en terugkeerregeling van Nederland tegen de Antilliaanse probleemjongeren. Dit ook door de vlaggen van Curaçao en de Antillen. Tot me verbazing zag ik geen Arubaanse vlaggen. Waren deze regelingen niet voor Aruba van toepassing?
Later kreeg ik te horen dat het ook voor Aruba geldt. Aruba bood in eerste instantie haar steun om samen met de Antilliaanse delegatie naar Nederland te vliegen om zo samen aan tafel te zitten. Op het laatste moment hebben ze zich teruggetrokken. Misschien wilde de minister van Justitie uit Aruba de zaak regelen door te zeggen dat het probleem grotendeels bij de Antillen ligt. Misschien klopt dit ook wel, maar het was toch beter geweest om één blok te vormen tegen Den Haag.
Zo sprak hier de Antilliaanse premier Ys de menigte toe en werd er door een brassband wat gespeeld. Voorafgaande het protest ging hij langs premier Balkenende en minister Verdonk, om over de regeling te praten. Premier Ys vroeg de kwestie op de agenda van de komende Rijksministerraad te zetten, waarin ook de gevolmachtigde ministers van de Antillen en Aruba zitten. Volgens Ys waren deze voorstellen discriminerend en creëer je twee soorten Nederlanders waarmee je zo de mensenrechten schendt. Daarom zouden deze plannen moeten worden ingetrokken. Minister Verdonk verwierp deze beschuldiging.
Toen ik hier op het plein enige tijd stil stond, begon ik me te beseffen dat dit eigenlijk misschien wel het geval is. Men wordt gezien, hoe spijtig dit ook is, als tweederangs burgers. Ik dacht dat we de koloniale en slavenverleden in 1863 hadden afgesloten.
We hadden immers afgesproken in het Statuut dat Antilianen en Arubanen zich als Nederlanders zich vrij kunnen vestigen in Nederland. Beperking van emigratie naar Nederland of een invoering van een visum is alleen mogelijk als Aruba en de Antillen daarmee instemmen.
Michel Nicolaas
07/06/2005