Het is jammer, dat niet veel mensen weten, dat tijdens de 2de wereldoorlog, Suriname, Nederlandse Antillen en Aruba, ook met de oorlog betrokken waren. Misschien komt dit wel doordat het toch wel vrij kleine eilanden zijn en hierdoor dus waarschijnlijk weinig voor te stellen had. Deze waren immers niet bezet. Wel weet men wat meer over Nederlands-Indië in deze oorlogsjaren.
Nu was ik, een aantal dagen geleden, naar het Verzetsmuseum in Amsterdam geweest.
Daar was een expositie, met als thema: “Wereldoorlog in de West”. Hier ging het over Suriname, de Nederlandse Antillen en Aruba in de jaren 1940 tot 1945. Wegens succes is deze expositie verlengd t/m 9 januari 2005. Zeker de moeite waard hier een bezoek te brengen.
Al op jongere leeftijd was ik al erg geïnteresseerd in deze periode van oorlog. Dit mede, door de geschiedenislessen die ik hierover kreeg. Over onderwerpen zoals: de bezetting van Nederland, Jodenvervolging, Anne Frank, D-day en de bevrijding. Het waren voor mij echt onderwerpen die doorverteld, en zeker niet vergeten moesten worden. Ik was dan ook zo trots om te horen, dat een Arubaanse verzetstrijder, Boy Ecury, tijdens studie in Nederland in het verzet zat. Toen al vond ik het raar dat hier nooit aandacht in de lessen werd besteed.
Aruba, Nederlandse Antillen en Suriname hoorden toen toch geheel bij Nederland?
Op de basisschool heb ik dan ook zelf aandacht hieraan besteed, doormiddel van een spreekbeurt.
Zo wist ik dat Segundo Jorge Adelberto ‘Boy’ Ecury op zondag 23 april 1922 geboren werd te Oranjestad op Aruba. Hij ging in 1937 met zijn broer Nicky en zijn zus Mimi, voor studie naar Nederland. Tijdens zijn studie belandde hij in 1942 in het verzet. Zo deed hij onder andere mee aan knokploegen en was bereid om voor vrijheid te vechten. Op 5 november 1944 werd hij gearresteerd door de Duitsers en geëxecuteerd op de Waalsdorpervlakte in de Scheveningse duinen. Na de oorlog werd hij aan de hand van kledingstukken geïdentificeerd en werd op 28 april 1947 herbegraven op Aruba te Oranjestad. Ruim twee jaar later,
5 november 1949 werd er een standbeeld naar hem opgericht.
Wat ook veel mensen niet weten, is dat het attractiepark Madurodam in Den Haag, enerzijds is opgericht als oorlogsmonument voor de uit Curaçao afkomstige George Maduro.
Ook hij was, in tijden van oorlog, voor studie in Nederland en vocht als reserve-luitenant tweede klasse der huzaren tegen de Duitsers. Door verraad werd hij opgepakt en werd in november 1944 in het concentratiekamp Dachau geplaatst. In februari 1945 overleed hij aan vlektyfus.
Tijdens de expositie, deed ik verschillende soorten ontdekkingen. Zo kwam ik tot de ontdekking dat Suriname, 60 procent bauxiet leverde voor de geallieerde. Deze werd dan gebruikt om geallieerde vliegtuigen te maken. Ook kwam ik tot de ontdekking dat 80 procent van de brandstof voor de geallieerde luchtmacht uit Curaçao en Aruba kwam. En dan vroeg je jezelf af, was dit dan niet belangrijk om in de geschiedenislessen te vermelden?
Op Bonaire werden Duitsers gevangen genomen. Eerst ondergebracht op scholen en later in een interneringskamp. Ook hulp aan Nederland werd geboden. Zo verzamelde de Surinaamse en Antilliaanse bevolking geld voor hulpgoederen.
Ook vochten Surinamers en Antillianen, als schutters, in geallieerde dienst. Deze waren nodig om het land te verdedigen, maar ook als extra hulp voor de Amerikaanse troepen.
Ook waren er nog vele verzetstrijders van Suriname en de Nederlandse Antillen in het verzet in Nederland. Deze mensen, zoals Boy Ecury en George Maduro, moeten we zeker niet vergeten, net als deze vergeten geschiedenis van de 2de wereldoorlog in de West.
Michel Nicolaas
26/11/2004